بررسی عوامل تاثیرگذار بر مشارکت افراد در اقتصاد اشتراکی در ایران

یکی از مهمترین حوزه های رو به رشد فناوریهای دیجیتال، اقتصاد اشتراکی است. اقتصاد اشتراکی، استفاده مشترک از منابع را از طریق پشتیبانی فناوری اطلاعات تسهیل میکند. فناوری اطلاعات و ارتباطات(ICTs)1 منجر به ایجاد نوآوریهایی در ارائه خدمات به ویژه در محیط رقابتی امروز شده است، همچنین به توسعه سیستمهای دیجیتالی سرعت بخشیده و منجر به شکل گیری مصرف تعاملی(CC)2 میشود. مصرف تعاملی توصیف کننده، روند رو به رشد از مالکیت تام، به دسترسی مشترک به منابع است که در یک سیستم نظام مند و شبکه ای با اقتصاد اشتراکی در تعامل است.در این شبکه افراد فعالیتهای اشتراک گذاری را در قالب مبادله کالا با کالا، تجارت، قرض دادن و قرض گرفتن و ... انجام میدهند. ازآنجاکه امروزه اقتصاد اشتراکی در بین مصرف کنندگان بسیار محبوب است، این امر باعث ایجاد تحولی عظیم در دنیای کسب وکار شده و متخصصان و شرکتهای دیجیتالی از خدمات و محصولات مشترک برای صرفه جویی در هزینه، بهبود چابکی و حضور در عرصه تکنولوژی بهره مند میشوند. در این پژوهش ابتدا مروری بر مبانی نظری تحقیق در ارتباط با مفهوم اقتصاد اشتراکی صورت گرفته، سپس مصادیق این مدل کسب وکار در ایران مطرح شده است. همچنین مدلی جهت بررسی عوامل مؤثر بر مشارکت افراد در اقتصاد اشتراکی در ایران ارائه میشود.

Keywords:

اقتصاد اشتراکی , مصرف تعاملی , فناوری اطلاعات و ارتباطات , اشتراک گذاری