مدیریت درآمد در شرایط بهره برداری متغیر از ظرفیت و ضریب اهمیت کلاس بیمار در بیمارستان

مدیریت درآمد شاخه‌ای از تحقیق در عملیات است که هدف آن حداکثرسازی درآمد حاصل از فروش ظرفیت به مشتریان مناسب در زمان مناسب و به قیمت مناسب می‌باشد. در این مقاله مسئله تخصیص ظرفیت بهینه اتاق عمل بخش جراحی عمومی بیمارستان به کلاس‌های مختلف اعمال جراحی، که هر یک نیازمند مدت زمان (ظرفیت) متغیر هستند، با استفاده از مکانیزم مدیریت درآمد بررسی شده است. تصمیم‌گیری در مورد پذیرش یا رد درخواست بیمار برای عمل جراحی با در نظر گرفتن ملاحظات مربوط به فرصت حفظ و بهره برداری از ظرفیت اتاق عمل برای درخواست‌های ارزشمند آتی بر اساس درآمد تعدیل شدۀ حاصل از فروش ظرفیت (با دخالت دادن ضریب اهمیت اعمال جراحی  بدست آمده از اجماع نظر خبرگان توسط روش AHP ) صورت گرفته است؛ نه صرفا بر اساس ملاحظات مالی که نوعا مورد توجه تحقیقات گذشته بوده است. مدل‌سازی ریاضی مسئله بر اساس داده های جمع‌آوری شده از بیمارستان صیاد شیرازی گرگان و بر اساس برنامه‌ریزی پویای قطعی و احتمالی صورت گرفته است. همچنین یک روش ابتکاری تقریبی بر اساس برنامه‌ریزی خطی قطعی نیز برای حل مسئله ارائه شده است. تعداد تقاضاهای پذیرفته شده برای کلاس‌های با اولویت مالی بالا با استفاده از مدیریت درآمد، با سیاست ورود زودتر-خدمت زودتر (FCFS) که سیاست فعلی بیمارستان است مقایسه شده و نتایج دلالت بر دستیابی به کارایی بیشتر، از طریق تکنیک‌های مدیریت درآمد بکار گرفته شده در این تحقیق دارند. بعلاوه کارایی استفادۀ از ضریب اهمیت پزشکی در پذیرفته شدن درخواست کلاس‌های تقاضا نیز بررسی شده است که مزیت استفاده از رویکرد ارائه شده در این مقاله را نشان می‌دهد.

Keywords:

مدیریت درآمد , کنترل ظرفیت , برنامه ریزی پویا , کلاس‌های عمل جراحی