مدیریت بحران و تحلیل خطر وقوع سیل در شهر تهران (مطالعه موردی در شمال جغرافیایی شهر تهران محدوده منطقه یک شهرداری)

توسعه مناطق شهري در حاشیه رودخانه ها، بستر و حواشی دشتهاي سیلابی بدون شناخت و توجه به شرایط هیدرولوژیکی و دینامیکی رودخانه ها و قسمتهاي بالا دست حوضه که موجب افزایش خطر سیلاب و خسارات جانی، مالی و زیربنایی ناشی از آن میشود، توسعه را با ناآگاهی مواجه میسازد. از این رو اهمیت تهیه نقشه هاي مناطق سلخیز و پهنه بندي سیلاب که کاربرد بسیاري در مدیریت مناطق شهري دارد مشخص میگردد. در این پژوهش که با هدف مطالعه وضعیت خطر سیلاب منطقه 1 شهرداري تهران انجام شد، از 8 فاکتور و عامل مهم در وقوع سیلاب که شامل کاربري اراضی، نفوذپذیري، فضاي سبز، شیب، ارتفاع، ارتفاع روان آب، زمین شناسی و فاصل از مسیل ها و آبروهاي سطحی استفاده گردید، نشان میدهد که با توجه به معیارهاي فوق 41 درصد از مساحت منطقه داراي خطرپذیري بسیار زیاد میباشند که در اطراف و حریم رودخانه ها قرار دارد. کاربري هایی که در محدوده خطرپذیري خیلی زیاد قرار گرفته است 16267 قطعه میباشد که از بین 83 درصد از این کاربري ها مسکونی به مساحت 7997 هکتار، میباشد و 4درصد داري فعالیتهاي خدمات شهري و 2,6 درصد تجاري و 6,4 درصد بایر می باشند. وضعیت کاربري هایی که به صورت باغات و اراضی زراعی در این محدوده قرار دارد 237,9 هکتار است که با لحاظ کردن وضعیت تجاري، حمل و نقل و صنعتی، میتوان گفت 1400 هکتار از وضعیت معیشت مردم ساکن در این منطقه تحت تاثیر مستقیم سیلاب قرار دارد.

Keywords:

پهنه بندي , سیلاب , منطق فازي , منطقه 1