مناسبات شخصيت پردازي در دو داستان «المجنون» غسان کنفاني و «يک سرخپوست در آستارا» بيژن نجدي براساس الگوي بالدشويلر
Publish place: Journal of the Iranian Association of Arabic Language and Literature، Vol: 16، Issue: 56
Publish Year: 1399
Type: Journal paper
Language: Arabic
View: 365
This Paper With 30 Page And PDF Format Ready To Download
- Certificate
- I'm the author of the paper
Export:
Document National Code:
JR_IAALL-16-56_008
Index date: 7 April 2021
مناسبات شخصيت پردازي در دو داستان «المجنون» غسان کنفاني و «يک سرخپوست در آستارا» بيژن نجدي براساس الگوي بالدشويلر abstract
شخصيت مهمترين عنصر در پيشبرد حوادث داستان است. از اين رو، تبيين مناسبات شخصيت‌پردازي در يک اثر با بهره‌گيري از الگوهاي نظريه‌پردازان، مي‌تواند پژوهشگران را در رهيافت مباني دروني يک اثر بر مبناي ساختار ذهني نويسندة آن رهنمون سازد. بر اساس نظر ايلين بالدِ شويلر در داستان غنايي، نويسنده به افکار دروني شخصيت ها توجّهي ويژه دارد و پيرنگ اين داستان‌ها بيشتر حاصل کنش و درگيري ذهني شخصيت‌هاست تا حوادث علي و معلولي روشن؛ بنابراين شيوه‌ها و مناسبات شخصيت‌پردازي در داستان کوتاه غنايي با بقيۀ داستان‌ها، متفاوت است. بر اين اساس، دو داستان کوتاه «المجنون» از مجموعة «موت سرير12» به نويسندگي غسّان کنفاني و «يک سرخپوست در آستارا» از مجموعة «دوباره از همان خيابانها» به قلم بيژن نجدي از آن جا که احساسات پيچيدة شخصيت‌ها را در فرايند داستانگويي به نحوي نمادين و گاه بدون رعايت تقدّم و تأخّر زماني بيان مي‌کند، مي‌تواند براساس الگوي بالدِ شويلر مورد تحليل قرار گيرد. به همين منظور، اين مقاله با تکيه بر روش توصيفي ـ تحليلي به بررسي تطبيقي عنصر شخصيت در اين دو داستان کوتاه پرداخته‌است. نتايج اين پژوهش نشان ميدهد هر دو نويسنده با استفاده انحراف زمان توسط شخصيت‌ها و شاعرانهکردن لحن آنها و تکيۀ پيرنگ بر کنش‌هاي ذهني شخصيت‌ها و منحني احساسات آنها در فضائي سوررئال، قصد واگرايي ذهنيات و درونيات شخصيت‌هاي داستان را دارند؛ البته شعروارگي در داستان «يک سرخپوست در آستارا»، بيشتر غالب است، امّا در داستان «المجنون» منحني عاطفي شخصيت‌ها محسوس‌تر به نظر مي‌رسد.
مناسبات شخصيت پردازي در دو داستان «المجنون» غسان کنفاني و «يک سرخپوست در آستارا» بيژن نجدي براساس الگوي بالدشويلر Keywords:
مناسبات شخصيت پردازي در دو داستان «المجنون» غسان کنفاني و «يک سرخپوست در آستارا» بيژن نجدي براساس الگوي بالدشويلر authors
مونا آرامفر
دانشجوی دوره دکتری زبان و ادبیات فارسی، دانشگاه آزاد اسلامی، واحد ورامین (پیشوا)
اشرف چگینی
استادیار گروه زبان و ادبیات فارسی، دانشگاه آزاد اسلامی، واحد ورامین (پیشوا)
محمد علی شفایی (آبان)
استادیار گروه زبان و ادبیات فارسی، دانشگاه آزاد اسلامی، واحد ورامین (پیشوا)
مراجع و منابع این Paper:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این Paper را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود Paper لینک شده اند :