استفاده از اسید سیتریک به عنوان اتصال دهنده عرضی به منظور ایجاد پیوند میان منسوج سلولزی و نانوکپسول های بتاسیکلودکسترین و کاربرد فناوری پلاسما

در این پژوهش تأثیر غلظت اسید سیتریک به عنوان عامل اتصال دهنده عرضی و هیپوفسفیت سدیم به عنوان کاتالیزوربه منظور ایجاد اتصال عرضی بین بتاسیکلودکسترین و زنجیره ای سلولزی پارچه پنبه ای بررسی شد. برای افزایشواکنش پذیری لیف سلولزی از فرایند پلاسما قبل از عملیات تکمیل استفاده گردید. به منظور عملیات تکمیلی از روشپد-خشک-پخت استفاده و سپس برخی خواص فیزیکی و مکانیکی نمونه های خام و تکمیل شده از جمله خواص درصدافزایش وزن، شاخص سفیدی، زاویه بازگشت از چروک، استحکام کششی و ازیادطول نمونه ها در نقطه پارگی اندازه-گیری شدند. نتایج نشان داد که نمونه های حاوی اتصال دهنده های عرضی اسید سیتریک دارای بازگشت پذیری از چروکعالی می باشند ولی افت وزنی آن نسبتاً زیاد می باشد. وجود بتاسیکلودکسترین در نمونه ها می تواند منجر به افزایشسفیدی، افزایش درصد وزنی، کاهش افت استحکام گردد.

Keywords:

اسید سیتریک , فناوری پلاسما , بتاسیکلودکسترین , پارچه پنبه ای