سنتز پلی یورتان بایو-نانوکامپوزیت های بر پایه هموپلیمر-بلاک کوپلیمر (500)PCL/PCL/PCL(500)-PEG(1000-PCL و سلولز نانوکریستال برای کاربردهای سلولی

در این پژوهش ، در اولین گام ، ما یک پلی یورتان خطی را بر پایه مخلوط های هموپلیمر PEG-PCL و کوپلیمر سهبلوکی (PCL(500)-PEG(1000)-PCL(500 سنتز کردیم تا اثر حضور کوپلیمرهای بلوکی با محتوای مختلف بر رفتار فازی وتبلور بخش های نرم را مشاهده کنیم. در مرحله دوم ، حضور نانوکریستال های سلولزی (CNC) با محتوای 0/50 درصدوزنی به عنوان یک عامل اتصال عرضی بر سازماندهی فازی مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. این رفتارهای پیچیدهفازی تأثیرات زیادی در تبلور بخش های نرم و رفتار فیزیکی پلی یورتان نهایی داشته و آنها را برای طیف وسیعی از ردههای سلولی ایده آل کرده است. کشت سلول ها منجر به طیف وسیعی از رفتارهای چسبندگی شد و به عنوان یکپتانسیل بزرگ برای تولید مواد زیستی جدید با پیچیدگی ساختاری بالاتر برای مهندسی بافت انسانی عمل کرد.

Keywords:

پلی یورتان , رفتار فازی , سلولز نانوکریستال , سلول بنیادی