بررسی تاثیر عملیات پسگرم بر ریز ساختار و مقاومت به خوردگی اتصال 2024 جوشکاری شده به روش P- TIG

هدف از این پژوهش بررسی اثر عملیات حرارتی پس گرم بر روی خواص مکانیکی و خوردگی و ریزساختار آلياژ آلومنيوم 2024 جوشکاری شده توسط فرآیند تیگ پالیسی می باشد. بدین منظور پنج نمونه شامل فلز پایه و چهار نمونه که تحت شرایط و پارامتر های یکسان جوشکاری شدند تهیه شد. از بین چهار نمونه جوشکاری شده، یک نمونه بدون عملیات حرارتی باقی ماند و سه نمونه جهت انجام عملیات حرارتی آنیل انحلالی و رسوب سختی انتخاب شد. به منظور عملیات حرارتی نمونه های آنها در دمای 520 درجه سانتی گراد به مدت یک ساعت داخل کوره قرار داده شده و در آب کوئنچ شدند. سپس سه نمونه تحت دمای 140 درجه سانتی گراد به مدت زمان های 2، 5 و 10 ساعت بصورت جداگانه تحت عملیات رسوب سختی قرار گرفتند. پس از انجام عملیات حرارتی بر روی نمونه های آزمون های کشش ، خوردگی بین دانه ای و بررسی ریزساختار با استفاده از میکروسکوپ نوری (OM) و میکروسکوپ الکترونی روبشی (SEM) انجام شد. نتایج حاصل از آزمون کشش نشان داد که نمونه هایی که تحت عملیات حرارتی قرار گرفتند به میزان قابل توجهی از لحاظ خواص مکانیکی نسبت به نمونه بدون عملیات حرارتی بهبود یافته و به محدوده ای نزدیک به فلز پایه رسیده اند. نتایج آزمون خوردگی نشان داد که مقاومت به خوردگی اتصالات پسگرم شده بالاتر از اتصالات جوشکاری شده بود. همچنین نتایج آزمون خوردگی مشخص نمود که ناحيه متاثر از حرارت (HAZ) بحرانی ترین ناحیه خورده شده بود.

Keywords:

آلیاژ آلومینیوم 2024 , عمليات پسگرم , خوردگی بین دانه ای.