بررسی ژئوشیمیایی سنگ های گرانیتی کامبرین پیشین شیخ چوپان و سیاه در علیا (غرب سقز، شمال غرب ایران)

سنگ های گرانیتی شیخ چوپان و سیاهدر علیا به سن 544-551Ma شامل دو طیف حدواسط (دیوریت) اسیدی (گرانودیوریت و گرانیت)، در غرب سقز و در شمال غربی پهنه سنندج-سیرجان رخنمون دارند، که در سنگ های دگرگونی پرکامبرین نفوذ کرده اند. مرز آنها با سنگ های دربرگیرنده به صورت شارپ می باشد. انکلاوهای میکروگرانولار مافیک و زینولیت های پوسته ای در آنها دیده می شو د. سنگ های متاآلومینوس تا پرآلومینوس شیخ چوپان و سیاه در بالا، معادل گرانیت دوران بوده، اما کلسیک و کلسیک- بوده و I آلکالی و حاوی کانی های مافیک هورنبلند و بیوتیت می باشند. این توده های نفوذی متعلق به نوع از نوع کالک آلکالن مرتبط با فرورانش هستند. دیاگرام های هارکر برای عناصر اصلی و کمیاب حاکی از این است که تفریق بلوری در کانی های اصلی از جمله آلکالی فلدسپار و پلاژیوکلاز، غالب نبوده است. دیگر شواهد ژئوشیمیایی نشان می دهند که ذوب بخشی عامل اصلی تفکیک این سنگ ها بوده اما تفریق بلوری (بیشتر کانی های فرعی)، آلایش پوسته ای و اختلاط ماگمایی نیز روی آنها تاثیر گذاشته است. این سنگ های گرانیتی منیزیم دار، ، دارای آنومالی منفیTi و Nbو آنومالی مثبتEu بوده و از عناصرLIL نسبت به عناصرLREE و HFS نسبت به HREE غنی شدگی نشان می دهند.

Keywords:

سنگ های گرانیتی , غرب سقز , ژئوشیمی , کامبرین پیشین , کالک آلکالن