تاثیر آموزش مهارتهای ارتباطی برگرایش به نزاع (مورد مطالعه: مقایسه دو گروه جوانان ۳۵-۲۸ سال آموزش دیده و ندیده شهر همدان)

هدف اصلی این پژوهش، تعیین تاثیر آموزش مهارتهای ارتباطی بر گرایش نسبت به نزاع و درگیری در جوانان ۳۵-۲۸ ساله شهر همدان بوده است. روش تحقیق، آزمایشی از نوع طرح پیشآزمون– پسآزمون با گروه کنترل بوده، جامعه آماری تحقیق جوانان ۳۵-۲۸ ساله مناطق حاشیهای و در معرض خطر شهر همدان بوده است که تعداد ۳۰ نفر از افراد جامعه آماری داوطلب همکاری با پژوهشگر، بهعنوان نمونه آماری انتخاب و پس از اجرای پیشآزمون و همتاسازی گروهها، گروه آزمایش طی ۸ جلسه تحت آموزش مهارتهای ارتباطی قرار گرفته و پس از اتمام طرح، از دو گروه پس آزمون بهعمل آمده است.ابزارتحقیق، پرسشنامه باورهای هنجاری در مورد نزاع کرمی و درودی بوده که ۲۶ سوال را در سه بخش باورهای هنجاری در مورد نزاع، باورهای عمومی نزاع و باورهای مشوق نزاع را به صورت طیف چهار رتبهای لیکرت سنجیده است. برای تجزیه و تحلیل دادهها از آمار توصیفی و از آزمونهای آمار استنباطی آزمون t گروههای مستقل و t گروههای وابسته استفاده شده است. نتایج نشان داد: آموزش مهارتهای ارتباطی به جوانان بر گرایش آنان نسبت به نزاع و درگیری، در ابعاد باورهای تلافی جویانه، باورهای عمومی نسبت به درگیری و نزاع و باورهای مشوق درگیری و نزاع تاثیر منفی دارد.

Keywords:

مهارتهای ارتباطی , نزاع و درگیری , آموزش , جوانان شهر همدان