باتوجه به پیشرفت روز افزون علوم و تکنولوژی در همه ی زمینه ها خصوصا در زمینه ی تکنولوژی ساخت سازه های فضاکار توسعه پذیرتاشو و همچنین توانایی مهندسان و طراحان در طراحی و ساخت این گونه سازه ها ، پرداختن به این بحث در عصر حاضر امری ناگزیر است . از طرفی دیگر سیر تحول
سیستم های سازه در 2دهه ی اخیر ، پیشرفت انسان در بکارگیری نیروها و استفاده از مصالح نوین را نوید می دهد. امروزه سازه های فضاکار به دلیل داشتن مزایای متنوع به طور گسترده و روزافزونی در پوشش سالن های بسیار بزرگ ، آشیانه ی هواپیما ، سالن های ورزشی، نمایشگاه ها و ... مورد استفاده قرار می گیرند . پوشش دهانه های بزرگ ، جلوه ی زیبا ، وزن کم ، سرعت و سهولت نصب ، تولید صنعتی آسان و دیگر مزایا ، عواملی هستند که موجب مقبولیت و محبوبیت روزافزون سازه های فضایی قابل توسعه پذیر تاشو در نزد معماران و مهندسین طراح گشته است . از طرف دیگر ، مطرح شدن چگونگی استفاده بهینه و بومی از
تکنولوژی های نوین غربی در ایران اسلامی و همچنین استفاده حداکثری از زمان ، بستر مناسبی جهت توجه و علاقه مندی هرچه بیشتر مهندسان و طراحان به این گونه سازه ها را فراهم کرده است . در این مقاله ابتدا به معرفی اجمالی سازه های فضاکار توسعه پذیر تاشو می پردازیم ، سپس با بررسی سیستم سازه ای آن ، به تحلیل شکلی آن پرداخته و در ادامه با مطرح کردن مکانیزم، شیوه ساخت و بررسی روش های عمومی این نوع سازه ها ، یک سری استراتژی هادر طراحی این سیستم ها معرفی خواهد گردید . در پایان نیز با ارائه و معرفی نمونه های ساخته شده ی 20 سال اخیر دنیا - جهت اتخاذ استراتژی هایی در طراحی و ساخت هرچه سریع تر این نوع سیستم ها در ایران - مبحث تحلیلی خاتمه می یابد . شایان ذکر است رویکرد اصلی این مقاله بر روی شیوه ی پیشرفته ی ساخت این نوع سازه ها متمرکز است . امید است استفاده و بهره گیری از مطالب ارائه شده در این مقاله مقدمه ای باشد برای استفاده ی گسترده از چنین سیستم هایی در کشور اسلامی ایران و نتایج حاصل از آن درکاربردهای اجرایی مورد استفاده ی متخصصین، مهندسین مشاور و سایر دست اندرکاران قرار گیرد .