رابطه بین خودگویی و خطاهای شناختی با اضطراب نوجوانان دختر

هدف پژوهش حاضر بررسی رابطه خودگویی و خطاهای شناختی با اضطراب در نوجوانان مقطع متوسطه در شهر اردبیل در سال ۱۳۹۹-۴۰۰بودند. روش پژوهش توصیفی از نوع همبستگی بود. جامعه آماری پژوهش حاضر را دانش-آموزان مقطع متوسطه شهر اردبیل در سال تحصیلی ۱۳۹۹-۴۰۰ مشغول به تحصیل بودند، تشکیل میداد که از این جامعه تعداد ۳۶۸ نفر به روش نمونه گیری تصادفی چند مرحلهای و بر اساس جدول مورگان انتخاب شدند. برای تجزیه و تحلیل داده ها از پرسشنامه های خودگویی برین تاپت، خطاهای شناختی کربلایی و میگونی و اضطراب بک استفاده شد. تجزیه و تحلیل داده ها با روش آماری ضریب همبستگی پیرسون و تحلیل رگرسیون انجام شد. نتایج پژوهش نشان داد که اضطراب با خودگویی رابطه منفی و با خطاهای شناختی رابطه مثبت و معنادار دارد. همچنین نتایج تحلیل رگرسیون نشان داد که خودگویی و خطاهای شناختی قادر به پیشبینی متغیر اضطراب در دانش آموزان هستند. بنابراین توجه به خودگویی و خطاهای شناختی نقش مهمی در اضطراب دارند.

Keywords:

اضطراب , خودگویی , خطاهای شناختی.