بررسی تاثیر مصرف بهینه ابیاری و تراکم گیاهی بر گیاه گلرنگ Carthamus tinctorius L

آزمایشی جهت بررسی تراکم گیاهی و مصرف بهینه آبیاری بر برخی خصوصیات فیزیولوزیک وعملکرد علوفه خشک دو رقم گلرنگ، در مزرعه ی دانشکده کشاورزی دانشگاه ایلام در سال ۱۳۹۴-۹۵ اجرا شد. آزمایش در قالب طرح اسپلیت ـ فاکتوریل انجام شد. که تیمارهای مورد نظر شامل، عامل اصلی آبیار در دو سطح (ابیاری تکمیلی و دیم) و عامل های فرعی شامل: تراکم بوته در پنج سطح ۴۰، ۶۰، ۷۹، ۹۹، ۱۱۹ بوته در متر مربع و دو رقم گلدشت و فرامان با سه تکرار اجرا گردید. نتایج ارزیابی این صفات نشان داد که تیمار آبیاری تکمیلی باعث افزایش محتوای اولیه اب برگ و درصد نهایی آب برگ شد. با افزایش تراکم گیاهی میزان پلی فنول کل، کلروفیل و عملکرد علوفه خشک افزایش یافت. هم چنین رقم گلدشت نسبت به رقم فرامان دارای برتری در صفت محتوای اب اولیه برگ بود. در نهایت تیمار دیم از طریق افزایش تراکم گیاهی در افزایش فعالیت آنتی اکسیدان غیر انزیمی (پلی فنول کل) موثر بود به نحوی که سبب بهبود سازگاری و تحمل به خشکی و افزایش کلروفیل کل و عملکرد علوفه خشک گردید.

Keywords:

پلی فنول , علوفه خشک , کلروفیل , محتوی آب برگ