بررسی ارتباط هوش معنوی با عملکرد تحصیلی کارآموزان پزشکی بیمارستان شهید بهشتی کاشان

مقدمه: هوش معنوی به عنوان زیربنای باورهای فرد نقش اساسی در زمینه های گوناگون زندگی انسان به ویژه پیشرفت وعملکرد تحصیلی دانشجویان دارد. هدف این مطالعه تعیین ارتباط هوش معنوی با عملکرد تحصیلی کارآموزان پزشکی بیمارستان شهید بهشتی دانشگاه علوم پزشکی کاشان بود. روش کار: دراین مطالعه توصیفی مقطعی ۱۰۰ نفر از کارآموزان پزشکی به روش در دسترس در سال ۹۸ شرکت کردند. ابزار گرد آوری داده ها پرسشنامه روا و پایای هوش معنوی بود و معدل کارآموزان برای سنجش عملکرد تحصیلی بررسی شد. داده ها با استفاده از آزمون های تی و آزمون همبستگی پیرسون و نرم افزار SPSS۱۶ تحلیل شد. نتایج: میان هوش معنوی (و مولفههایش) و عملکرد تحصیلی کارآموزان ارتباط معناداری وجود نداشت (۰۵/۰p>). میانگین مولفه خودآگاهی، عشق و علاقه، در کارآموزان مرد (۲۸/۱۰±۱۵/۴۴) بهطور معناداری بیشتر از کارآموزان زن (۶۸/۴ ± ۶۲/۲۲) بود (۰۰۹/۰p=). در بین کارآموزان مرد، ارتباط معناداری بین مولفه خودآگاهی، عشق و علاقه و عملکرد تحصیلی وجود داشت (۰۲۵/۰p=). میانگین مولفه پرداختن به سجایای اخلاقی و هوش معنوی (نمره کل) در کارآموزان متاهل بهطور معناداری بیشتر از کارآموزان مجرد بود (۰۵/۰p>). همچنین در بین کارآموزان مجرد، ارتباط معناداری بین مولفه تفکر کلی و بعد اعتقادی و عملکرد تحصیلی وجود داشت (۰۴۰/۰p=). نتیجه ­گیری: با افزایش نمره مولفه خودآگاهی، عشق و علاقه در بین کارآموزان مرد و با افزایش نمره مولفه تفکر کلی و بعد اعتقادی در بین کارآموزان مجرد، میزان عملکرد تحصیلی آنها افزایش معناداری پیدا میکند. به نظر می رسد که آموزش های مناسب و مستمر در زمینه هوش معنوی و برنامه ریزی های آموزشی در جهت تقویت ارزش های معنوی دانشجویان، در ارتقای عملکرد تحصیلی دانشجویان موثر باشد.

Keywords:

هوش معنوی , عملکرد تحصیلی , کارآموز