استفاده از نانوذرات برای حفاظت لوله های بتنی در مقابل خوردگی میکروبی

خوردگی میکروبی در سیستم های بتنی انتقال فاضلاب در زمره ی متعارف ترین فرایندهای تخریبی گزارش شده است. به عنوان مثال درلس آنجلس و فلاندرس (شهری در بلژیک) خسارات ناشی از خوردگی میکروبی میلیون ها دلار در سال تخمین زده شده است. با توجه به کمبود سیستم های نوین فاضلاب در ایران و احداث سیستم های نوین و مسائل مربوط به آن، نیاز است که به روش های مقابله با خوردگی توجه شود. خوردگی میکروبی به واکنش های شیمیایی بین محصولات هیدراتاسیون و اسید سولفوریک تولید شدهی ناشی از فعالیت بیولوژیکی اتلاق می شود که خواص سیمان را تغییر داده و منجر به تخریب بتن و کاهش مقاومت و در نهایت گسیخته شدن سازه میگردد. خوردگی میکروبی اغلب به وسیلهی دو باکتری موجود در فاضلاب های بهداشتی، شامل باکتری کاهندهی سولفاتDesulfovibrio Desulfubricans وباکتری اکسید کنندهی سولفاتThiobacillus Thiooxidans ایجاد می شود. جمله روش های مقابله با خوردگی میکروبی می توان به تزریق اکسیژن در فاضلاب، افزودن نمک های آهن و روی به آن، پوشاندن سطح داخلی لوله با پلی اورتان، اسپری کردن مخلوط مواد ضد میکروبی و اپوکسی و گروت سیمانی بر سطح داخلی لوله، پوشش دادن با مخلوطی از نمک فلزات سنگین و اپوکسی و روش نوین پوشش سطح داخلی با نانو رسوب های الکتروکینتیک اشاره کرد. در این روش بمانند آبکاری فلزات در صنعت، سطح داخلی بتن و حفراتش را با اکسید فلزاتی مانند مس، روی و نقره پر می کنند. در این مقاله ضمن بررسی مختصر روشهای مختلف مقابله با خوردگی میکروبی، به روش نوین پوشش دهی با نانو ذرات اکسید فلزی، توجه ویژهای شده است

Keywords:

لوله های بتنی , فاضلاب , خوردگی میکروبی , نانو تکنولوژی , اکسید فلزی , نانو ذرات