پوشش نهایی تونل های مکانیزه به عنوان اولین و آخرین پوشش نگهدارنده بوده که در زمان ساخت تونل و دوره بهره برداری مورد استفاده قرار میگیرد. از این رو طراحی آن نیازمند اطلاعات دقیق و صحیح از وضعیت بارهای اعمالی بر روی آن می باشد. به منظور تحلیل پایداری پوشش تونل دربرابر بارهای وارده، سازه لاینینگ بر اساس بحرانی ترین شرایط بارگذاری طراحی می شود. معمولا ابتدا هر یک از این بارها به صورت جداگانه توسطروش های تحلیلی یا تجربی محاسبه شده و در نرم افزار
SAP۲۰۰۰ بر روی سازه اعمال می شود و سپس با توجه به آیین نامه ها، ترکیب بارهایمربوطه لحاظ می شود. این روش دارای نواقص و اشکالاتی می باشد که مهمترین آنها، دقت کم، عدم در نظرگیری اندرکنش بین زمین و سگمنت،عدم ارائه توزیع مناسب فشارها در اطراف سازه و عدم لحاظ اثر نیروهای مختلف بر یکدیگر است. از اینرو در این مقاله، برای طراحی سگمنتتونل های دوقلو مترو خط ۲ شیراز، مقادیر بارهای مختلف از دو روش تحلیلی و عددی (با استفاده از نرمافزار تفاضل محدود FLAC ۲D) استخراجشده و در نرم افزار
SAP۲۰۰۰ به عنوان بار ورودی لحاظ شده است. سپس مقادیر ترکیب بار برای هر دو روش لحاظ شده و نتایج نیروهای داخلیسگمنت برای دو حالت مورد بررسی قرار گرفته است. نتایج نشان می دهد نحوه توزیع نیروهای داخلی در روش عددی و تحلیلی با یکدیگر تفاوتزیادی داشته و علت آن توزیع نامناسب نیرو در روش تحلیلی می باشد. همچنین امکان بررسی بارهای نامتقارن (اثر باربرداری در یک سمت تونل وبارگذاری در سمت دیگر) روی سطح با وجود دو تونل در روش تحلیلی مقدور نبوده ولی در نرمافزار عددی این اثر به سادگی قابل بررسی است. بهعلاوه نتایج طراحی سازهای سگمنت با دو روش نشان داد که در نظر گرفتن شرایط دقیق طراحی باعث ایجاد اختلاف شایانی در مقادیر آرماتورمصرف شده که از نظر اقتصادی برای پروژهای عمرانی حائز اهمیت است.