شناسایی مولکولی گونههای باسیلوس مقاوم به سرب و محرک رشد گیاه جداسازی شده از خاک حاوی سرب

مقدمه: آلودگی خاک به فلزات سنگین از جمله سرب، یکی از مهمترین مخاطرات زیستمحیطی و عامل مهمی در به هم خوردن تعادل و توازن طبیعت میباشد. زیست پالایی توسط باکتریهای مقاوم یکی از روشهای مناسب برای حذف این فلزات سنگین به شمار میرود که از مزایای دیگری از جمله سازگاری با محیط زیست، هزینه اندک و تحریک رشد گیاه برخوردار است. پژوهش حاضر با هدف جداسازی و شناسایی ریزوباکترهای مقاوم به سرب از خاک ریزوسفری حاوی سرب با سابقه دراز مدت بر اساس ویژگیهای مورفولوژیکی، آزمونهای بیوشیمیایی و توالی ژن ۱۶SrRNA انجام شد. مواد و روش: نمونهبرداری از ریزوسفر گیاهان در خاک مورد نظر انجام شد. پس از رقیقسازی نمونهها بر سطح محیط کشت آگار لوریا - برتانی (LB) اصلاح شده، کلونیهای رشد یافته، بر اساس ویژگیهای مورفولوژیکی، آزمونهای بیوشیمیایی مورد مطالعه قرار گرفتند و در نهایت تعیین هویت مولکولی بر اساس توالییابی ژن ۱۶SrRNA انجام شد. نتایج: در این مطالعه، پنج سویه از ریزوباکترهای مقاوم به سرب جداسازی و شناسایی شد. تمامی سویهها قابلیت تحمل غلظتهای بالای فلز سرب (۲۶/۳ تا ۰۹/۵ میلی مولار) را نشان دادند، علاوه بر این تمامی نمونهها از توانایی تولید ایندول استیک اسید (۸۸/۷ تا ۵۸/۳۸ میلیگرم بر لیتر) برخوردار بودند. بحث و نتیجه گیری: استفاده از این سویههای متحمل به سرب در تلقیح گیاهان بسیار انباشتگر، میتواند در بهبود گیاهپالایی از خاکهای آلوده به سرب موثر واقع شود.

Keywords:

ریزوباکترهای مقاوم به سرب , محرک رشد گیاه , حداقل غلظت بازدارندگی , ایندول استیک اسید , ۱۶SrRNA