مطالعه تطبیقی اجرای حقوق ممتاز دریایی در دادرسی ورشکستگی

حقوق ممتاز دریایی از جمله وثایق حکمی نسبت به اموال دریایی محسوب میشوند و تابع نظام خاص پرداخت و قواعد ویژه دادرسی هستند و از طریق ایجاد حق ممتاز و اجرای سریع آن موجب تشویق طلبکاران دریایی به کمک به کشتی برای تداوم سفر دریایی میگردند. در مقابل، دادرسی ورشکستگی نیز متضمن قواعد خاصی در رابطه با تصفیه یا بازسازی تجاری تاجر است که مشمول قواعد ملی کشورها مبنی بر توقف همه دادرسیهای در جریان و اعمال مقررات خاص مربوط به رسیدگی جمعی به کلیه دیون در دادرسی واحد است که میتواند تعارضاتی را در مرحله اجرا با قواعد حقوق دریایی ایجاد کند. این تحقیق اشکال مختلف تعارض این دو رژیم حقوقی و نحوه حل آن را با استفاده از منابع کتابخانهای و با روش توصیفیتحلیلی و بهصورت تطبیقی در نظام حقوقی کشورهای ایران، انگلیس و فرانسه مورد بررسی قرار میدهد. نتایج پژوهش حکایت از آن دارد که، با توجه به خاصبودن هریک از قوانین ورشکستگی و دریایی، تدوین قاعدهای برای حدومرزگذاری هریک از دو نظام فوق ضروری به نظر میرسد. در این راستا، پیشنهاد میشود که، با توجه به اقتضائات حقوق دریایی و مبانی ایجاد حق ممتاز، ضمن عدم اعمال قواعد ورشکستگی بر اجرای حقوق عینی نسبت به کشتی، کلیه حقوق تامینی بر اموال دریایی صرفنظر از زمان ایجاد آن (قبل یا بعد از شروع ورشکستگی مالک)، تحت رژیم خاص حقوق دریایی که به آن تعلق دارد مورد بررسی قرار گیرد.

Keywords:

حقوق ممتاز دریایی , ورشکستگی , دارایی دریایی , مقرره حدومرزگذاری