موسیقی اصوات درمثنوی و غزلیات مولانا
Publish place: Persian Literature، Vol: 7، Issue: 1
Publish Year: 1396
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: Persian
View: 273
This Paper With 18 Page And PDF Format Ready To Download
- Certificate
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_ADFA-7-1_001
تاریخ نمایه سازی: 20 اردیبهشت 1400
Abstract:
آثار منظوم مولانا جلالالدین پر از آوا و نوا و موسیقی است؛ زیرا جان سرایندهاش با موسیقی آمیخته شده و موسیقی نیز در تمام اجزای وجودش رخنه کرده است. به گواهی اشعارش، بهویژه غزلیات، وی درموسیقی علمی و عملی روزگار خود مهارت و تسلط کامل داشته است. آن دم که کلامش پر از وزن و آهنگ و موسیقی میشود، میتوان معنای سخن او را دریافت که در نظر او، شعر موسیقی کیهانی است و «اصوات» از هر نوعی که باشد، بهترین ابزار برای ایجاد موسیقی است. این آواها، نواها و صوتها نشانگر روح پرتلاطم و خروشان مولاناست که دمی آرام ندارد و همواره در حال تکاپو و جنبش است؛ چون میخواهد از «لفظ» به «معنی» برسد و در این مسیر، موسیقی، یاریگر خوبی است. در میان انواعموسیقی که درکلام منظوم مولانا دیده میشود، نوعی موسیقی میتوان یافت که صوتها، آواها و تکرارآن ها نقش مهمی در ایجاد آن دارند. مولانا در این موسیقی اصوات که ازهماهنگی صامتها و مصوتها ایجاد میشود و به موسیقی داخلی شعر مربوط است، از صوت (شبهجمله)، اسم صوت (نام آوا)، اتباع (الفاظبهظاهر مبهم، ولی موسیقیآفرین) و ارکان عروضی فراوان استفاده کرده است.
Keywords:
Authors
علی محمد موذنی
استاد گروه زبان و ادبیات فارسی دانشگاه تهران
هادی انصاری
دانشجوی دکتری زبان و ادبیات فارسی دانشگاه آزاد اسلامی واحد کرج
مراجع و منابع این Paper:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این Paper را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود Paper لینک شده اند :