سطح بندی میزان توسعه شهری استان چهارمحال و بختیاری با استفاده از تکنیک های پیشرفته تحلیل عاملی و تحلیل خوشه ای

بررسی وضعیت توسعه یافتگی شهرها، شناخت نقاط ضعف وقوت، پتانسیل ها و کمبودهای آنها زمینه مناسبی را برای ارائه راهبردها و بکارگیری برنامه های مناسب توسعه شهری و همچنین پی ریزی و ایجاد یک نظام شبکه شهری متعادل فراهم می سازد. مطالعه میزان توسعه یافتگی سکونت گاه های شهری در سطح منطقه ای (استان) با توجه به تنوع ویژگی های آنها بصورت جدا از هم امکان پذیر نبوده و درصورت انجام، نتایج حاصله مطلوب نظر نخواهد بود. بنابراین می توان با دست یابی به تعدادی از اطلاعات مبین توسعه شهری و همچنین طبقه بندی آنها به روش های مختلف، نقاط شهری را از لحاظ میزان توسعه یافتگی شان در گروه های مختلف و مشابهی قرار داد. در این زمینه روش های مختلفی وجود دارد که می توان به مواردی نظیر تحلیل تاکسونومی(۱)، اسکالوگرام گاتمن(۲)، تحلیل عاملی (۳)، تحلیل خوشه ای (۴) و... اشاره نمود.  در این مقاله ۲۵ شاخص توسعه شهری نرم سازی شده انتخاب و با استفاده از روش تحلیل عاملی که در زمره پیچیده ترین و درعین حال بهترین روشهای طبقه بندی می باشد به تجزیه و تحلیل شاخص های موردنظر و کاهش آنها در چند عامل معنیدارتر پرداخته و سپس براساس نتایج حاصله (امتیازات عاملی) با بکارگیری روش تحلیل خوشه ای، سطح بندی شهرهای استان چهارمحال وبختیاری در گروه های همگن و مشابه به لحاظ میزان توسعه یافتگی هر یک از آنها صورت پذیرفته است.