بررسی اثرات نانوسیلیس بر روی مقاومت فشاری خاک های رسی در منطقه آزاد تجاری ارس(استان آذرباجان شرقی)

امروزه بهسازی خاک های مسئله دار به عنوان یکی از چالش های مهندسان ژئوتکنیک مورد توجه زیادی قرار گرفته است. بطور کلی تعیین و پیشی بینی وضعیت مکانیکی خاک و یا هرسازه خاکی در مهندسی عمران بسیار حیاتی است. جهت انجام درست این امر، نیاز به استفاده از پارامترهای صحیح مقاومتی مصالح، انتخاب درست آزمایشات عملی، افزودنی های طبیعی و صنعتی و نرم افزارهای مطرح با توجه به نیاز رفتار سازه مورد نظر بوده که بتوان نتیجه منطقی جهت تعیین رفتار خاک را از آن دریافت نمود. اهمیت پروژه، جنس و نوع خاک، وسعت عملیات، تجهیزات، عوامل زیست محیطی و مسائل اقتصادی از مهم ترین فاکتورهای موثر بر انتخاب تکنیک بهسازی می باشد. در واقع بهسازی خاک به هدف اصلاح یک یا چند خاصیت خاک و به دنبال آن افزایش قابلیت بهره برداری می باشد. خاک های رسی برای تحمل سازه مناسب نمی باشند و به همین دلیل اغلب جز خاک های مشکل آفرین درپروژه ها محسوب می شوند، لذا اصلاح این نوع خاک ها دارای اهمیت می باشد. یکی از روش های اصلاح و بهبود کیفیت خاک ها استفاده از مواد افزودنی است. باتوجه به کاربرد وسیع مواد نانو درعلوم مختلف میتوان تاثیر این مواد را بر خاک به عنوان یک افزودنی نوین مورد بررسی قرارداد. در این پژوهش به بررسی تاثیر ماده افزودنی نانوسیلیس بر مقاومت خاک های رسی پرداخته شده است. در این پژوهش، با استفاده از مطالعات آزمایشگاهی و با استفاده از آزمایش های تک محوری به بررسی اثر نانوسیلیس بر مقاومت فشاری محصور نشده خاک های رسی در منطقه جلفا پرداخته شده است. نمونه های خاک چسبنده با افزودن درصدهای مختلف نانوسیلیس مورد آزمایش قرار گرفت. نتایج حاکی از آن است که نانوسیلیس موجب افزایش مقاومت فشاری تک محوری خاک چسبنده شده است. نتایج نشان داد که درصد افزودنی نانوسیلیس جهت مقاومت فشاری بهینه در خاک رسی این منطقه حدود ۸ / ۰ درصد می باشد. مقایسه سه سری مقاومت فشاری خاک رسی در درصدهای مختلف افزودنی نانوسیلیس حداقل مقاومت را حدود ۲kg/cm۶ نشان می دهد. همچنین مقایسه سه سری مقاومت فشاری خاک رسی دردرصدهای مختلف افزودنی نانوسیلیس حداکثر مقاومت را حدود ۲kg/cm۹ نشان می دهد

Keywords:

خاک چسبنده , نانوسیلیس , مقاومت فشاری , آزمایش تک محوری , بهسازی خاک.