رابطه بین شیوه های مدیریت آموزشی مدیران با یادگیری سازمانی کارکنان اداره کل آموزش و پرورش استان گلستان

هدف از این تحقیق رابطه بین شیوه های مدیریت آموزشی مدیران و یادگیری سازمانی کارکنان اداره کل آموزش و پرورش استان گلستان بود. پژوهش حاضر از حیث هدف از جمله تحقیقات کاربردی بوده و از لحاظ نحوه گردآوری داده ها توصیفی و از نوع همبستگی می باشد. جامعه آماری دو گروه بودند شامل: گروه اول مدیران و گروه دوم کارکنان اداره کل آموزش و پرورش استان گلستان بودند. تعداد کل مدیران برابر ۲۱ نفر و تعداد کل کارکنان برابر ۱۸۵ نفر می باشد. حجم نمونه برای مدیران برابر ۲۱ نفر که به روش سرشماری نمونه گیری انجام شد و حجم نمونه طبق جدول مورگان برای کارمندان برابر ۱۲۷ کارمند تعیین گردید که روش نمونه گیری برای کارمندان به صورت تصادفی طبقه ای بود. ابزار تحقیق شامل پرسشنامه استاندارد شیوه های مدیریت آموزشی مقیمی و همکاران ( ۱۳۹۱) و پرسشنامه استاندارد یادگیری سازمانی نیفه (۲۰۰۱) بود. با استفاده از آزمون همبستگی پیرسون و مدل رگرسیون، فرضیات پژوهش با نرم افزار SPSS مورد بررسی و آزمون قرار گرفتند. نتایج فرضیه اصلی نشان داد که بین شیوه های مدیریت آموزشی مدیران و یادگیری سازمانی رابطه معنیداری وجود دارد. نتایج فرضیه های فرعی نشان داد که بین مولفه های سبک خیرخواهانه، سبک مشورتی، سبک مشارکتی با یادگیری سازمانی رابطه مثبت و معنیداری وجود دارد؛ اما بین مولفه سبک استبدادی با یادگیری سازمانی رابطه منفی و معنی داری در سطح ۰/۰۵ وجود دارد؛ همچنین از میان مولفه های شیوه های مدیریت آموزشی مدیران، بالاترین میزان بتا متعلق به مولفه سبک خیرخواهانه با بتای ۰/۴۵۷ میباشد که نیرومندترین پیش بینی کننده مثبت برای یادگیری سازمانی کارکنان محسوب می شود.

Keywords:

مدیریت آموزشی , مدیران , یادگیری سازمانی , آموزش و پرورش