پروژه های ساخت، بهره برداری و انتقال (BOT)

در حالی که سرمایهگذاری هنگفت در طرحهای زیربنایی یک نیاز مبرم برای کشورهای در حال توسعه است، دولتها قادر نیستند سرمایه لازم برای تامین مالی این پروژهها را تامین کنند. یکی از ایدههای نو در حل این معضل استفاده از قراردادهای ساخت، بهرهبرداری و انتقال (BOt) است. این روش به بخش خصوصی امکان میدهد تا در پروژههای زیربنایی و عمومی مشارکت کند، بدون این که برای همیشه مالک طرحهای زیربنایی شود. اخیرا استفاده از قراردادهای ساخت، بهرهبرداری و انتقال، جهت خصوصیسازی، جذب سرمایههای خارجی، دسترسی به تکنولوژی پیشرفته و مهارتهای فنی، و بهرهمندی از مدیریت کارآمد، مورد توجه دولت ایران نیز قرار گرفته است. این مقاله کوشش دارد تا اولا، مکانیزم این قراردادها را که به قراردادهای بی.او.تی، معروف هستند مورد بررسی قرار دهد و ثانیا، مکانیزم بی.او.تی را از مکانیزمهای مشابه تمییز دهد و مشخصههای قراردادهای بی.او.تی را بیان نماید، تا زمینه بهرهگیری هر چه بیشتر آنها در پروژههای زیربنایی و در جهت خصوصی سازی، جذب تکنولوژی و دانش فنی، و دسترسی به مدیریت کارآمد فراهم گردد.

Keywords:

بی.او.تی , ساخت , بهرهبرداری و انتقال , تامین مالی پروژههای زیربنایی , جذب سرمایهگذاری خارجی , جذب تکنولوژی , دسترسی به مدیریت کارآمد