بررسی تأثیر الگوی زمانی بارش در مدلهای HEC-HMS و SWMM

تحلیل رواناب سطحی ناشی از بارندگی در حوضههای آبریز شهری به عنوان یکی از مهمترین منابع آب در چرخه هیدرولوژیکی، در برنامهریزی ومدیریت بهینه سیلابهای بوجود آمده در مناطق شهری حائز اهمیت است. در این میان مدلهای هیدرولوژیکی نقش مهمی را در پیشبینی پاسخ حوضه به فرآیند بارش ایفا میکنند. از طرفی نحوه توزیع زمانی بارش در مدلسازی هیدرولوژیکی بر پاسخ حوضه به بارش، میزان تولید رواناب و شکل هیدروگرافهای خروجی و بالاخره طراحی سازههای وابسته به سیلابهای شهری تأثیرگذار است. لذا ارائه الگوی زمانی مناسب برای بارش های ریاضی متنوعی جهت شبیهسازی فرآیند بارش- رواناب وجود دارند که در برآورد سیلاب از اهمیت برخوردار است. در حال حاضر مدل البته در حوضههای شهری به دلیل ماهیت واکنش سریع آنها به بارش، حساسیت انتخاب الگوی زمانی بیشتر خواهد شد. از این میان دو مدل HEC-HMSو مدلSWMM به عنوان مدلهای رخدادپایه در شبیهسازی بارش- رواناب کاربرد وسیعی در مطالعات سیلخیزی و جمعآوری آبهای سطحی شهری دارند. در این مقاله میزان حساسیت دو مدل هیدرولوژیکی HEC-HMS و مدلSWMM نسبت به توزیعهای زمانی متفاوت بارش با تداومهای مختلف سنجیده شده است. شبیهسازی بارش- رواناب با استفاده از الگوهای زمانی متفاوت در حوضه آبریز مربوط به کانال هدایت آبهای سطحی منطقهای واقع در بخش جنوبی شهر تهران در هر دو مدل مذکور انجام گرفت. مقایسه نتایج بیانگر این واقعیت است که در صورت انتخاب پارامترهای مناسب، میزان رواناب محاسبه شده توسط دو مدل اختلاف کمی با یکدیگر دارند

Keywords:

مدل HEC-HMS , مدل SWMM , توزیع زمانی بارش , مدل رخداد پایه , تداوم بارش ,