روشهای اعتبارسنجی منابع حدیثی با تکیه بر آثار شیخ صدوق

از ویژگی بارز احادیث شیعه انتقال مکتوب آنها است. از این رو یکی از روشهای اعتبارسنجی نزد قدما، بررسی منابع حدیثی بوده است. شناخت روشهای موجود در این نوع از اعتبارسنجی، نیازمند بررسی عملکرد قدما است. در این نوشتار با روش توصیفی-تحلیلی به ارائه روشهایی در تشخیص منابع مکتوب شیخ صدوق و نوع تعامل وی با این آثار پرداخته شده است. اعتبارسنجی شیخ صدوق در حوزه مکتوبات حدیثی قابل تقسیم به سه دستهاند: قبول اجمالی مصدر حدیثی، طرد تمام کتاب و قبول بخشی از آثار. در این تقسیمبندیها عواملی مانند شناسایی صحت و سقم انتساب کتاب به نویسنده، مشایخ صاحب کتاب، نوع محتوای کتاب، روش تحمل و انتقال کتاب، میزان اعتبار نسخه کتاب و شخصیت راوی کتاب دخیل بوده است. به نظر میرسد عوامل موثر بر این دستهبندیها بر سایر قدما نیز صدق کند. 

Keywords:

کتابشناسی , نسخهشناسی , اعتبارسنجی , مصادر شیخ صدوق