برآورد احتمال نکول تسهیلات پرداختی بانک با استفاده از رگرسیون لاجیت

بحران های مشاهده شده در نظام بانکی و کاهش قدرت سودآوری بانکها عمدتا ناشی از عدم کارایی در کنترل و مدیریت ریسک اعتباری است و بهکارگیری سیستم رتبهبندی مشتریان، مهم ترین ابزاری است که بانک ها برای مدیریت و کنترل ریسک اعتباری به آن نیازمندند. هدف از این مطالعه، ارایه یک مدل کاربردی برای رتبهبندی و برآورد احتمال نکول تسهیلات پرداختی به مشتریان اعتباری بانک پارسیان با استفاده از رگرسیون لاجیت است. برای این منظور، از دادههای اطلاعاتی گذشته و حال مشتریان مانند ثبات شغلی، وثیقه، درآمد و چند شاخص اصلی دیگر استفاده، و از طریق رتبهبندی و امتیازدهی اعتباری، احتمال عدم نکول تسهیلات برای هر مشتری، اندازهگیری می شود. نتایج تخمین مدل نشان داد که احتمال عدم نکول تسهیلات با متغیرهای میزان وثیقه دریافتی از مشتری، میزان درآمد ماهانه مشتری، وضعیت متقاضی دریافت تسهیلات از لحاظ محل سکونت (مالک یا مستاجر بودن متقاضی)، سن متقاضی دریافت تسهیلات ، وضعیت شغلی متقاضی از لحاظ ثبات و مدرک تحصیلی متقاضی دریافت تسهیلات، رابطه مثبت دارد و با مبلغ تسهیلات پرداختی به مشتری و مدت زمان بازپرداخت تسهیلات اعطایی به متقاضی، رابطه منفی دارد.

برآورد احتمال نکول تسهیلات پرداختی بانک با استفاده از رگرسیون لاجیت Keywords:

Scoring , Refunding Failure , Parsian Bank , Credit Risk , Logit Regression , امتیازدهی , نکول تسهیلات , بانک پارسیان , ریسک اعتباری , مدل لاجیت.