اثرات پرتوتابی گاما، الکترون، مایکروویو و مادون قرمز بر هضم پذیری شکمبه ای و برون تنی پروتئین کنجاله سویا

زمینه مطالعاتی: پرتوتابی منابع پروتئین گیاهی می تواند کیفیت آن را بهبود بخشد.  هدف: این مطالعه به­منظور مقایسه اثرات پرتوتابی گاما، الکترون، مایکروویو و مادون قرمز برتجزیه­پذیری شکمبه­ای، قابلیت هضم برون­تنی و بخش­های مختلف پروتئین کنجاله سویا انجام شد. روش کار: تجزیه پذیری، قابلیت هضم برون­تنی و بخش­های مختلف پروتئین به­ترتیب با تکنیک کیسه های نایلونی با استفاده از چهار راس گوسفند نر بالغ دارای فیستولای شکمبه، روش سه مرحله­ای و روش پروتئین و کربوهیدرات خالص کرنل اندازه­گیری شد. گروه­های آزمایشی شامل ۱) کنجاله خام به­عنوان شاهد، ۲) کنجاله پرتوتابی شده با دز ۵۰ کیلوگری گاما، ۳) کنجاله پرتوتابی شده با دز ۴۵ کیلوگری الکترون ، ۴) کنجاله پرتوتابی شده با مایکروویو در قدرت ۸۰۰ وات به مدت ۴ دقیقه و ۵) کنجاله پرتوتابی شده با مادون قرمز به­مدت ۳۰ ثانیه بود. نتایج: بیشترین بخش سریع تجزیه (a) پروتئین کنجاله سویا در کنجاله خام و کمترین آن در کنجاله پرتوتابی شده با مادون قرمز وجود داشت (۰۵/۰>P). بیشترین و کمترین بخش کند تجزیه (b) به­ترتیب در کنجاله پرتوتابی شده با مایکروویو و کنجاله خام مشاهده شد. کمترین ثابت نرخ تجزیه (c) متعلق به کنجاله سویای عمل­آوری شده با روش­های پرتوتابی و بیشترین آن به کنجاله سویای خام تعلق داشت (۰۵/۰>P). تجزیه­پذیری موثر پروتئین خام کنجاله سویا تحت تاثیر روش­های مختلف عمل­آوری قرار نگرفت (۰۵/۰کنجاله سویا معنی­دار بود (۰۵/۰>P)، ولیکن بر بخش­های A و C اثری نداشت (۰۵/۰کنجاله سویا در تیمارهای پرتوتابی شده و کمترین مقدار آن در کنجاله خام وجود داشت (۰۵/۰>P). نتیجه گیری نهایی: در بین عمل­آوری­های مورد مطالعه، تفاوت زیادی در تجزیه پذیری پروتئین خام دیده نشد ولیکن با توجه به نتایج قابلیت هضم  به­نظر می­رسد پرتوتابی مادون قرمز و الکترون برای عمل­آوری کنجاله سویا بهتر عمل می­کند.

Keywords:

کنجاله سویا , پرتوتابی , تجزیه پذیری , قابلیت هضم برون تنی , بخش های مختلف پروتئین