بهبود عملکرد سازمان ها بر پایه فرآیند کاوی (مورد مطالعاتی: بیمارستانی دانشگاهی در تهران)

یکی از مهمترین راه های بهبود عملکرد در سازمان ها، پایش و ارتقای فرآیندهای آنها از طریق فرآیندکاوی است. در این پژوهش فرآیند بخش اورژانس بیمارستانی دانشگاهی در تهران به عنوان مطالعه موردی برای بهبود عملکرد انتخاب گردید. فرآیند مورد مطالعه، رخدادهایی که از لحظه ورود بیمار به بخش اورژانس آن بیمارستان تا لحظه خروج او از این بخش اتفاق می افتد را شامل می شود. در مرحله اول نگاره رخداد از پرونده های فیزیکی بیماران و مشاهده مستقیم فعالیت ها استخراج شد. به علت گستردگی فرآیندهای درمانی و غیر درمانی بخش اورژانس، با ترکیب ویژگی بستری شدن در بخش اورژانس، بستری نشدن، انتقال به بخش دیگر بیمارستان یا خروج از آن، نگاره های رخداد به چهار قسمت تقسیم شدند و سپس سوال های فرآیند کاوی مطرح گردیدند. در مرحله بعد با استفاده از الگوریتم های آلفا و فازی، مدل های فرآیندی پتری نت و فازی کشف شدند و اعتبار این مدل ها با معیار تناسب کشف شد، سپس به نحوه تحویل کار روی منابع پرداخته شد و اهمیت منابع مشخص گردید. سپس رابطه ی بین جنسیت، سن و سطح تریاژ با فعالی های انجام شده برای بیماران بررسی شد. در فاز نهایی به بررسی نتایج پرداخته شد و گلوگاه های فرآیند تحلیل شد و در نهایت پیشنهادهایی برای بهتر کردن انجام فعالیت ها در نقاط گلوگاهی ارائه گردید.

Keywords:

فرآیندکاوی , نگاره رخداد , بخش اورژانس , کشف فرآیند , بهبود فرآیند