استخراج نقشه ی کشت اراضی کشاورزی با استفاده از تصاویر لندست ۸ (مطالعه موردی:تازه آباد استان گلستان)

استفاده از فناوری های نوینی همچون سنجشازدور و سامانه اطلاعات جغرافیایی جهت مطالعات کشاورزی و بهخصوص تهیه نقشه های زمین پوشش، مستلزم شناخت کار آیی این ابزار و نیز شناسایی بهترین روشهای کاربرد آنها هست. داده های ماهوارهای یکی از سریع ترین و کم هزینه ترین روش های در اختیار محققان جهت تهیه نقشه کاربری اراضی هست. این تصاویر به دلیل ارائه اطلاعات به هنگام، تنوع اشکال،رقومی بودن و امکان پردازش در تهیه نقشه های پوشش زمین از اهمیت بالایی برخوردارند. مشخص کردن پوشش اراضی کمک شایانی به مدیران مناطق جهت تصمیم گیری میکند. هدف از انجام این مطالعه مقایسه میزان کارایی دو روش طبقه بندی نظارتشده ( روش ماشین بردار پشتیبان و روش شبکه عصبی ) در شناسایی غلات(گندم و جو) و تفکیک آنها در منطقه تازه آباد استان گلستان(اراضی شرکت تعاونی تولید روستایی پیوند) میباشد. بدین منظور نمونه تعلیمی از منطقه موردمطالعه جمع آوری و مختصات آنها به وسیله دستگاه GPS ثبت و به محیط سامانه اطلاعات جغرافیایی منتقل شد. داده های ماهواره ای شامل تصاویر سنجنده OLI ماهواره لندست بود که با استفاده از نرم افزار ENVI آماده سازی و مورد تجزیه وتحلیل قرارگرفته و میزان کارایی هر روش طبقه بندی با محاسبه دو شاخص صحت کلی (Overall Accuracy) و ضریب کاپا (Kappa Coefficient) بررسی گردید. نتایج مقایسه روشهای مورداستفاده در پژوهش نشان داد الگوریتم شبکه عصبی با دقت کلی %۷۹/۸ و ضریب کاپا۰/۶ نسبت به روش ماشین بردار پشتیبان با دقت کلی%۷۵/۷ و ضریب کاپا۰/۵از دقت مطلوب تری برخوردار است.

Keywords:

سنجش ازدور , لندست ۸ , طبقه بندی نظارت شده , شبکه عصبی , ماشین بردار پشتیبان