بررسی ارتباط سطح سرمی منیزیم با خونریزی پس از عمل بای­پس عروق کرونر

خلاصه هدف. این مطالعه با هدف تعیین ارتباط سطح سرمی منیزیم با خونریزی پس از عمل بای­پس عروق کرونر انجام شد. زمینه. کاهش منیزیم سرم متعاقب جراحی قلب یکی از موارد قابل توجه است و خونریزی در دوره پس از عمل از نگرانی­های مربوط به مراقبت از بیماران بعد از جراحی قلب باز محسوب می­شود. به نظر می­رسد اختلالات انعقادی ناشی از منیزیم وابسته به دوز باشد. روش کار. در این مطالعه توصیفی ارتباطی، ۱۲۰ بیمار تحت عمل جراحی بای­پس عروق کرونر با استفاده از پمپ قلبی ریوی، مورد بررسی قرار گرفتند. همه بیماران سبک بیهوشی و جراحی یکسان داشتند. پس از پایان عمل جراحی و انتقال بیماران به بخش مراقبت­های ویژه، یک نمونه خون جهت اندازه­گیری منیزیم گرفته شد و به آزمایشگاه فرستاده شد و مقدار خون موجود در چست باتل­های بیماران یادداشت شد. داده­ها در نرم­افزار SPSS نسخه ۲۰ با استفاده از آمار توصیفی و استنباطی تحلیل شدند. یافته ­ها. بین سطح سرمی منیزیم و مقدار خونریزی پس از عمل ارتباط معکوس و معناداری از نظر آماری وجود داشت (۰/۰۴۶P=، ۰/۱۷۰-r=)، به این بدین معنی که با افزایش سطح سرمی منیزیم میزان خونریزی کاهش می­یابد. همچنین، زمان ترومبین و زمان ترومبوپلاستین نسبی با خونریزی ارتباط مستقیم و معنادار آماری داشتند. نتیجه­ گیری بین سطح سرمی منیزیم و خونریزی پس از عمل بای­پس عروق کرونر ارتباط وجود دارد، یعنی منیزیم علاوه بر خاصیت ضد آریتمی می­تواند در کاهش میزان خون از دست­رفته در پایان عمل موثر باشد، بنابراین، به نظر می­رسد در استفاده از منیزیم در بیماران تحت جراحی عروق کرونر، نگرانی در مورد افزایش خونریزی پس از عمل وجود نداشته باشد.

Keywords:

Coronary Artery Bypass Grafting (CABG) , Magnesium blood level , Blood drainage , جراحی بای­پس عروق کرونر , سطح سرمی منیزیم , خونریزی