بررسی میزان رضایت و نگرش دانشجویان کارشناسی ارشد آموزش محور دانشگاه اصفهان از تحصیل به شیوه مذکور

هدف کلی پژوهش حاضر، بررسی میزان رضایت و نگرش دانشجویان کارشناسی ارشد آموزش محور از تحصیل به شیوه مذکور در دانشگاه اصفهان بود. جامعه آماری پژوهش شامل کلیه دانشجویان کارشناسی ارشد آموزش محور ترم سه دانشگاه اصفهان (۱۱۲ نفر) در سال تحصیلی ۹۰-۹۱ بودند. نمونه آماری برابر با حجم جامعه انتخاب شد لذا تعداد ۱۱۲ پرسشنامه اجرا شد که در نهایت ۸۶ پرسشنامه بازگشت شد. روش پژوهش توصیفی از نوع پیمایشی بوده و اطلاعات مورد نیاز از طریق پرسشنامه محقق ساخته جمع آوری شده است. روایی صوری پرسشنامه پس از اجرای مقدماتی ورفع اشکال توسط پنج نفر از اساتید دانشگاه اصفهان مورد تایید قرار گرفت . پایایی پرسشنامه با استفاده از ضریب آلفای کرونباخ ۰.۹۲ محاسبه شد که نشان دهنده پایایی ابزار است . برای تحلیل اطلاعات از آزمون های آماری در سطوح توصیفی و استنباطی استفاده گردید. نتایج نشان داد؛ دانشجویان آموزش محور نسبت به آینده شغلی (۲.۱۹=x̄) و تحصیلی (۲.۳۴=x̄) خود رضایت ندارند ودارای نگرانی نسبت به آینده شغلی و تحصیلی خود می باشند که در این میان دید جامعه علمی (۲.۵۱=x̄)نسبت به این شیوه نیز مثبت نمی­باشد. به علاوه نتایج نشان داد که دانشجویان آموزش محور به طور کلی به این شیوه علاقه دارند (۳.۳۷=x̄)، لذا لازم است زمینه رفع نگرانی دانشجویان را از طریق دستورالعمل های مرتبط با آینده شغلی و تحصیلی این دسته از دانشجویان فراهم کرد. همچنین دانشجویان از ارائه درس سمینار به جای پایان نامه (۳.۶۰=x̄) راضی می­باشند. ارزیابی شرکت کنندگان نشان داد که عمده دانشجویان آموزش محور کسانی بودند که از رتبه کمتری در آزمون متمرکز کارشناسی ارشد برخوردار بودند به عبارت دیگر علت ورود آنها به این شیوه تحصیل با هدف اصلی ایجاد دوره، هماهنگی ندارد.

Keywords:

شیوه آموزش محور , پژوهش محور , میزان رضایت , نگرش , آموزش عالی