انتخاب زمان بهینه برداشت میوه زیتون در برخی ارقام ایرانی و مدیترانه ای بر مبنای میزان روغن و ترکیب اسیدهای چرب

انتخاب زمان برداشت میوه­های زیتون، به منظور استخراج روغن عاملی کلیدی برای استخراج روغنی با کیفیت و ترکیب مطلوب و متعادل اسیدهای چرب (میزان بالای اولئیک اسید و میزان پایین پالمتیک و لینولئیک اسید)، پلی فنول مناسب و نیز میزان بالای روغن خواهد بود. تعیین زمان برداشت زیتون از منطقه­ای به منطقه دیگر با توجه به شرایط اقلیمی، زراعی و باردهی متفاوت است. بدین منظور، آزمایشی بر مبنای طرح فاکتوریل جهت تعیین مناسب ترین تاریخ برداشت برای دو رقم ایرانی "ماری" و "شنگه" و دو رقم خارجی"کرونیکی" و "آربکین" در منطقه طارم انجام شد. نتایج نشان داد که میزان پالمتیک، اولئیک و استئاریک اسید هم زمان با رسیدگی میوه کاهش و لینولئیک و پالمیتولئیک اسید افزایش می­یابد. میزان روغن نیز هم زمان با بلوغ میوه افزایش می­یابد. براساس اطلاعات به دست آمده، مناسب ترین زمان برداشت در سه رقم ماری، کرونیکی و آربکین ۱۸۰ روز پس از گل دهی می­باشد. هم چنین مشخص شد که رقم شنگه برای روغن کشی، مناسب نبوده و بنابراین به­عنوان رقم کنسروی توصیه می­شود. چنان چه هدف از کشت این رقم، تولید کنسرو باشد، در این صورت مناسب ترین زمان برداشت برای این رقم ۱۲۰ روز پس از گل دهی می­باشد که دارای بهترین پروفایل اسید چرب است.

انتخاب زمان بهینه برداشت میوه زیتون در برخی ارقام ایرانی و مدیترانه ای بر مبنای میزان روغن و ترکیب اسیدهای چرب Keywords:

Fruit harvesting , Fruit maturity , Linoleic acid , Oleic acid , Olive oil , اولئیک اسید , برداشت میوه , بلوغ میوه , روغن زیتون , لینولئیک اسید