اثرات آلودگی دی اکسیدگوگرد بر برخی ویژگی های بیوشیمیایی یونجه (Medicago sativa) تلقیح شده با ریزوبیوم
Publish place: Journal of Crop Production and Processing، Vol: 4، Issue: 14
Publish Year: 1393
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: Persian
View: 144
This Paper With 11 Page And PDF Format Ready To Download
- Certificate
- من نویسنده این مقاله هستم
این Paper در بخشهای موضوعی زیر دسته بندی شده است:
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_JCPP-4-14_020
تاریخ نمایه سازی: 5 خرداد 1400
Abstract:
دی اکسیدگوگرد (SO۲) یکی از آلاینده های مهم اتمسفر است که سبب القاء اثرات منفی در فیزیولوژی و بیوشیمی سلولی گیاهان می شود. از طرفی تلقیح ریزوبیومی می تواند سبب افزایش مقاومت گیاه نسبت به تنش های زیستی و غیر زیستی شود. در این مطالعه، اثرات غلظت های مختلف گاز دی اکسیدگوگرد (۰، ۵/۰، ۱، ۵/۱ و ppm ۲) بر میزان رنگیزه های فتوسنتزی، پرولین، پروتئین، گوگرد، پتاسیم و فسفر گیاه یونجه تلقیح یافته با ریزوبیوم (سویه بومی و استاندارد) در شهر اراک ارزیابی شد. نتایج نشان داد که غلظت های بالای دی اکسیدگوگرد (۱، ۵/۱ و ۲ppm) سبب کاهش میزان رنگیزه های فتوسنتزی، پروتئین، پتاسیم، فسفر و افزایش مقدار گوگرد و پرولین در مقایسه با گیاهان کنترل شد. در غلظت پایین گاز SO۲ ( ppm۵/۰) افزایش میزان رنگیزه های فتوسنتزی، پروتئین، پتاسیم و فسفر مشاهده شد. تلقیح ریزوبیومی به تنهایی سبب افزایش میزان رنگیزه های فتوسنتزی، پروتئین، پتاسیم و فسفر شد ولی بر مقدار پرولین و جذب عنصر گوگرد تاثیر معنی داری نداشت. تلقیح یونجه با دو سویه ریزوبیوم تغییرات ناشی از غلظت های بالای گاز SO۲ را بر این شاخص های بیوشیمیایی به طور معنی داری (در سطح ۰۱/۰) در مقایسه با گیاهان شاهد کاهش داد. بنابراین مایه تلقیح ریزوبیومی می تواند مقاومت گیاهان میزبان را نسبت به تنش آلودگی SO۲ هوا افزایش دهد و به عنوان کود زیستی استفاده شود.
Keywords:
Air pollution , Essential elements , Photosynthetic pigment , Proline , Protein , Rhizobia inoculant. , آلودگی هوا , پروتئین , پرولین , رنگیزه فتوسنتزی , عناصر ضروری , مایه تلقیح ریزوبیومی
Authors
مهری عسکری
Department of Biology, Faculty of Science, Arak University, Arak, Iran.
شیما حسین خانی هزاوه
Department of Biology, Faculty of Science, Arak University, Arak, Iran.
فریبا امینی
Department of Biology, Faculty of Science, Arak University, Arak, Iran.
مراجع و منابع این Paper:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این Paper را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود Paper لینک شده اند :