سیویلیکا را در شبکه های اجتماعی دنبال نمایید.

اثر تراکم بوته بر عملکرد کمی و کیفی چهار ژنوتیپ آفتابگردان

Publish Year: 1390
Type: Journal paper
Language: Persian
View: 297

This Paper With 13 Page And PDF Format Ready To Download

این Paper در بخشهای موضوعی زیر دسته بندی شده است:

Export:

Link to this Paper:

Document National Code:

JR_JCPP-1-2_007

Index date: 26 May 2021

اثر تراکم بوته بر عملکرد کمی و کیفی چهار ژنوتیپ آفتابگردان abstract

  برای ارزیابی تاثیر تراکم بوته بر عملکرد کمی و کیفی چهار ژنوتیپ آفتابگردان (Helianthus annuus L.) آزمایشی در سال ۱۳۸۸ به صورت فاکتوریل در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی در چهار تکرار در مزرعه تحقیقاتی کبوترآباد اصفهان اجرا شد. تراکم بوته در چهار سطح ۶، ۸، ۱۰ و ۱۲ بوته در متر مربع و چهار ژنوتیپ آفتابگردان به نام های Arm-mok۱۸-۸۵ ، S۱R-۸۵-ES ، MOK۱۳-۸۵ و KC۲۰/۸۳ES۸۵ در نظر گرفته شد. نتایج نشان داد که اثر تراکم بوته بر تمامی صفات اندازه گیری شده به جز درصد روغن، نسبت مغز به پوست دانه، درصد پروتئین و تعداد روز تا رسیدگی فیزیولوژیک معنی دار بود. اثر ژنوتیپ بر همه صفات به جز قطر طبق، تعداد کل دانه در متر مربع، عملکرد روغن، درصد پروتئین و شاخص برداشت معنی دار بود. اثر برهمکنش تراکم بوته و ژنوتیپ بر عملکرد روغن، عملکرد بیولوژیک و تعداد روز تا رسیدگی فیزیولوژیک در سطح احتمال ۱% معنی دار بود. بیشترین عملکرد دانه (۵۲/۳۵۰۰ کیلوگرم در هکتار) از تراکم ۱۲ بوته در متر مربع و ژنوتیپ Arm-mok۱۸-۸۵ به دست آمد. به طور کلی، نتایج نشان داد که بین تراکم های ۱۰ و ۱۲ بوته در متر مربع تفاوت معنی داری از نظر عملکرد دانه وجود نداشت. لذا به نظر می رسد به منظور کاهش مصرف بذر می توان تراکم ۱۰ بوته در متر مربع را توصیه نمود.

اثر تراکم بوته بر عملکرد کمی و کیفی چهار ژنوتیپ آفتابگردان Keywords:

اثر تراکم بوته بر عملکرد کمی و کیفی چهار ژنوتیپ آفتابگردان authors