تاثیر بیماری ویروسی سپتی سمی هموراژیک (VHS) بر پارامترهای بیومتری در ماهی قزل آلای رنگین کمان (Oncorhynchus mykiss)
Publish place: Veterinary Research & Biological Products، Vol: 34، Issue: 1
Publish Year: 1400
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: Persian
View: 362
This Paper With 13 Page And PDF Format Ready To Download
- Certificate
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_VTJ-34-1_014
تاریخ نمایه سازی: 8 خرداد 1400
Abstract:
پژوهش حاضر به منظور ارزیابی تاثیر بیماری سپتی سمی هموراژیک ویروسی بر صفات بیومتری ماهی قزل آلای رنگین کمان انجام شد. تعداد ۲۸۱ قطعه ماهی با وزن اولیه ۳۸/۳ ± ۸۸ گرم بعد از ۱۸ روز دوره عادت دهی به طور تصادفی به ۵ گروه تقسیم شدند. همه گروه های آزمایشی با جیره غذایی تجاری تغذیه شدند. گروه اول به عنوان شاهد (بدون تزریق) در نظر گرفته شد، اما گروه های دوم تا پنجم به ترتیب با سرم فیزیولوژی سه صدم میلی لیتر، سرم فیزیولوژی شش صدم میلی لیتر، ویروس سپتی سمی سه صدم میلی لیتر و ویروس سپتی سمی شش صدم میلی لیتر با غلظت -۱ ۴.۵xx۱۰۴ pfu.ml، تزریق شدند. جهت تشخیص بیماری از تست RT-PCR استفاده شد. مدت دوره ی پژوهش ۳۵ روز و رکورد برداری صفات وزن بدن و طول ماهیان (طول استاندارد، طول چنگالی و طول کل)، در روز های ۲۸ و ۳۵ پرورش انجام شد. مقایسات میانگین این صفات در بین گروه های مختلف با استفاده از آزمون توکی (HSD) و نرم افزار R انجام شد. در نتایج مربوط به وزن بدن در هفته اول بعد از چالش (روز ۲۸) بین گروه شاهد با گروه های تزریق شده با ویروس سپتی سمی در سطح (۰۰۱/۰>P) و همچنین بین گروه تزریق سرم فیزیولوژی و گروه تزریق ویروس سپتی سمی اختلاف معنی دار مشاهده شد (۰۵/۰>P). در هفته دوم بعد از چالش (روز ۳۵) بین گروه های تزریق سپتی سمی با دیگر گروه های آزمایشی (گروه شاهد، گروه های تزریق سرم فیزیولوژی) برای صفت وزن بدن تفاوت معنی دار مشاهده شد (۰۰۱/۰>P). در هفته دوم بعد از چالش بین گروه های مختلف آزمایشی برای صفات مرتبط با طول ماهی (طول استاندارد، طول چنگالی و طول کلی) تفاوت معنی دار وجود داشت (۰۵/۰>P). با توجه به نتایج مشاهده شده بروز بیماری VHS باعث کاهش رشد ماهیان شده و زیان اقتصادی در برخواهد داشت.
Keywords:
Authors
محمد قادرزاده
دانشکده علوم دامی و شیلات، دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی ساری، ساری، ایران
قدرت رحیمی میانجی
دانشکده علوم دامی و شیلات، دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی ساری، ساری، ایران
اردشیر نجاتی جوارمی
پردیس کشاورزی و منابع طبیعی دانشگاه تهران، کرج، ایران
نسترن شهبازیان
سازمان دامپزشکی کشور، تهران، ایران
مراجع و منابع این Paper:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این Paper را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود Paper لینک شده اند :