نقش انعطاف پذیری شناختی و تاب آوری در پیش بینی افسردگی دانشجویان طی همه گیری کرونا ویروس ۲۰۱۹

پاندمی کرونا ویروس ۲۰۱۹ در بسیاری از کشورهای جهان، سلامت روان شناختی و جسمی افراد جوامع را به خطرانداخته است و به دلیل ماهیت مرموز، غیرقابل کنترل، پیش بینی ناپذیری، و سریع انتشار بودن زمینه را برایگسترش مشکلات روانشناختی در بعد سلامت روانی افراد فراهم آورده است. در این راستا هدف پژوهش حاضربررسی نقش انعطاف پذیری شناختی و تاب آوری در پیش بینی افسردگی دانشجویان طی همه گیرری کرونا ویروس۲۰۱۹ بود. طرح پژوهش توصیفی و از نوع همبستگی بود. جامعه آماری پژوهش کلیه دانشجویان دانشگاه گیلاندر سال تحصیلی ۱۴۰۰-۱۳۹۹ بود. نمونه ها ۹۰ دانشجوی دختر و پسر بودند که از طریق فراخوان اینترنتی با روش نمونه گیری در دسترس انتخاب شدند. دانشجویان به پرسشنامه های افسردگی بک (۲۰۰۳)، انعطاف پذیریشناختی دنیس و وندروال (۲۰۱۰) و تاب آوری کانر و دیویدسون (۲۰۰۳) پاسخ دادند. تحلیل داده ها نیز با استفادهاز آزمون همبستگی پیرسون و تحلیل رگرسیون چندگانه انجام شد. یافته های این پژوهش نشان داد اثر انعطافپذیری شناختی و تاب آوری بر افسردگی منفی و معنادار بود (P>۰/۰۱). همچنین انعطاف پذیری شناختی و تاب-آوری به میزان قابل توجهی افسردگی دانشجویان طی همه گیری کرونا ویروس ۲۰۱۹ را پیش بینی می کنند. درمجموع، نتایج به دست آمده ارتباط و امکان پیش بینی افسردگی دانشجویان طی همه گیری ویروس کووید- ۱۹ ازطریق بررسی انعطاف پذیری شناختی و تاب آوری را در دانشجویان نشان می دهند. بر طبق یافته های حاصل ازپژوهش، می توان با افزایش انعطاف پذیری شناختی و تاب آوری، میزان افسردگی دانشجویان طی همه گیریویروس کووید ۱۹ را کاهش داد.

نقش انعطاف پذیری شناختی و تاب آوری در پیش بینی افسردگی دانشجویان طی همه گیری کرونا ویروس ۲۰۱۹ Keywords:

انعطاف پذیری شناختی , تاب آوری , افسردگی , ویروس کووید- ۱۹