ارتباط اضطراب کرونا با شفقت به خود و سرمایه های رواشناختی در داشجویان

زمینه مساله: پاندمی کووید- ۱۹، شرایط بحرانی را در سلامت روانشناختی همه افراد دنیا بویژه در دانشجویان به همراه داشته است، به طوری که اضطراب سلامتی ناشی از کرونا یکی از پیامدهای آن محسوب می شود که سرمایه روانشناختی و مهارت شفقت به خود می تواند تاثیر به سزایی در کنترل این اضطراب داشته باشد. هدف اصلی: مطالعه حاضر با هدف بررسی رابطه اضطراب کرونا با شفقت به خود و سرمایه روانشناختی دانشجویان دانشگاه سمنان انجام شد. روش: جامعه آماری دانشجویان دانشگاه سمنان بودند. گردآوری داده ها در پاییز ۱۳۹۹ و از طریق انتشار لینک پرسشنامه اینترنتی انجام شده که در مجموع تعداد ۱۴۹ نفر دانشجوی دانشگاه سمنان در این پژوهش مشارکت کردند. پژوهش حاضر از نوع تحقیقات همبستگی بوده و از پرسشنامه های اضطراب بیماری کرونا - (CDAS علی پور و همکاران، ۱۳۹۸)، شفقت به خود (فرم کوتاه ریس و همکاران، ۲۰۱۱) و سرمایه روانشناختی- PCQ لوتانز - ۲۰۰۷) استفاده شد. یافته ها: بین اضطراب کرونا و شفقت به خود، ضریب همبستگی منفی (۰/۲۱-) بود. ضرایب همبستگی شفقت به خود با علائم روانی اضطراب کرونا ۰/۱۸- و با علائم جسمانی ۰/۲۰- بود. بین اضطراب کرونا با سرمایه روانشناختی ارتباط معناداری مشاهده نشد اما بین سرمایه روانشناختی با خوشفقتی همبستگی معنادار بود (۰/۴۹). مدل رگرسیونی پیش بینی اضطراب کرونا از طریق مولفه های خودشفقتی با ضریب تبیین ۰/۱۳ و F=۳/۴۴ معنادار بوده و بیشترین ضریب تاثیر (استاندارد) نیز مربوط به مولفه ذهن نگاهی خودشفقتی (۰/۳۴-) است. نتیجه گیری: دانشجویانی که خودشفقتی بالاتری دارند (بویژه ذهن آگاهی)، اضطراب کرونا را با شدت کمتریتجربه می کنند و از دیگر سو، هر چه خودشفقتی افزایش یابد، سرمایه روانشناختی نیز ارتقاء می یابد. لذا می توان از طریق آموزش و ارتقاء شفقت به خود و ذهن آگاهی، سرمایه روانشناختی را افزایش داده و از شدت اضطراب کرونا در دانشجویان کاست.

ارتباط اضطراب کرونا با شفقت به خود و سرمایه های رواشناختی در داشجویان Keywords:

اضطراب کرونا , سرمایه روانشناختی , شفقت به خود , اپیدمی کووید- ۱۹