ابعاد رشد پس از سانحه در بهبود یافتگان بیماری کووید- ۱۹

مقدمه و هدف: با شیوع گسترده بیماری کووید- ۱۹، روزانه افراد زیادی به نوع شدید این بیماری مبتلا شده وعلاوه بر آسیب های جسمانی، پیامدهای منفی روانشناختی براین بیماران عارض می شود. اما در کنار آثار منفیروانشناختی، بیماران تجربیاتی از حالات مثبت و رشد پس از سانحه را پس از بهبودی گزارش نموده اند. رشد پساز سانحه، تجربه تغییرات روان شناختی مثبت است که توسط فرد در اثر مقابله با موقعیت های به شدت چالشبرانگیز ایجاد می شود. هدف از انجام این پژوهش تعیین ابعاد رشد پس از سانحه در بیماران مبتلا به کرونابوده است.روش: این پژوهش به روش کیفی و پدیدارشناسی انجام شده است. فرایند گردآوری داده ها مشتمل بر ۱۵مصاحبه نیمه ساختار یافته با افراد مبتلا به کووید- ۱۹ شدید با شرایط سنی و اجتماعی مختلف از چند شهر ایران،صورت گرفته است. نمونه گیری به صورت مبتنی برهدف، در سال ۱۳۹۹ آغاز و تا اشباع داده ها ادامه یافت.نتیجه و یافته ها: تحلیل داده ها همزمان با جمع آوری داده ها و به روش هفت مرحله ای کلایزی انجام شد ومنجر به استخراج دو مضمون اصلی و هفت مقوله و ۱۴ زیرمقوله شد. اولین مضمون تحت عنوان واکنش بهآسیب با مقوله هیجانات اولیه و دومین مضمون ظهور رشد پس از آسیب با مقولات تحول فردی، اجتماعی،روانشناختی و معنوی دسته بندی شدند.بحث: مطالعه عمیق تجربیات روانشناختی بیماران مبتلا به کووید- ۱۹ نشان می دهد افراد ضمن فشارهای ناشیاز بیماری و رویارویی با مرگ، در ابتدا دچار هیجانات منفی نظیر ترس و اضطراب، نا امیدی و خشم شده و پس ازگذشت زمان و پردازش آنچه رخ داده است، تحولاتی را همچون افزایش معنویت، نوع دوستی و عشق، افزایشاتکاء به خود و پذیرش در ابعاد گوناگون زندگی خود تجربه می کنند. آگاهی از این ابعاد تحولی می تواندراهکارهای ارزشمندی در دست روانشناسان و پزشکان حین مراقبت از این بیماران قرار دهد.

ابعاد رشد پس از سانحه در بهبود یافتگان بیماری کووید- ۱۹ Keywords:

کووید- ۱۹ , رشد پس از سانحه (PTG) , روش کیفی