تاثیر زمینه های فردی بر تنفر از برند در استفاده کنندگان از پوشاک ورزشی

روش پژوهش توصیفی-همبستگی و از نظر هدف کاربردی بود. جامعه آماری شامل کلیه استفاده کنندگان از پوشاک ورزشی در شهر شیراز بودند که ۳۶۰ نفر به عنوان نمونه درنظر گرفته شد. ابزار اندازه گیری شامل پرسش نامه استاندارد شش سوالی تنفر از برند، پرسشنامه چهار سوالی تجربه منفی گذشته، پرسشنامه پنج سوالی ناسازگاری نمادین و پرسشنامه چهار سوالی ناسازگاری ایدئولوژیک بود. روایی صوری و محتوایی پرسشنامه ها به تائید ۱۵ تن از اساتید مدیریت ورزشی رسید؛ همچنین مقدار پایایی، روایی واگرا و همگرا پرسشنامه ها مطلوب برآورد شد. تحلیل نتایج که با روش معادلات ساختاری با نرم افزار PLS و SPSS انجام شد، نشان داد مقدار ضریب تعیین برای سازه تنفر از برند ۷۱۶/۰ میباشد که مناسب بودن برازش مدل ساختاری را تائید میکند. همچنین مقادیر ضرایب اثر داد نشان تجربه منفی گذشته، ناسازگاری نمادین و ناسازگاری ایدئولوژیک بر روی تنفر از برند تاثیر دارد. باتوجه به شکل گیری احساسات منفی و تنفر از برند به واسطه زمینه های فردی در استفاده کنندگان از برندهای ورزشی، به مدیران پیشنهاد می شود با اتخاذ رویکردهایی در مدیریت برند، راه هایی برای مقابله با بحران های این چنینی مدنظر قرار دهند.

Keywords:

تنفر از برند , تجربه منفی گذشته , ناسازگاری نمادین , ناسازگاری ایدئولوژیک