بررسی تاثیر کندگیرکننده بر خواص رئولوژی بتن خودتراکم

بتن خودتراکم در برابر تغییرات دما نسبت به بتن معمولی، دارای حساسیت بیشتری میباشند. این امر نشان دهنده آن است که رفتار رئولوژیکی بتن تازه، تحت تاثیر درجه حرارت میباشد. تاثیرات محیطی و زمان طولانی در عملکرد بتن تازه خودتراکم سبب بروز مشکلاتی مثل پائین آمدن کارایی میشود. فوق روانکننده ها برای بهبود کارایی مخلوط های بتن خودتراکم استفاده میشوند ولی ماندگاری کارایی بتن خودتراکم، وقتی که تحت تاثیر آب وهوای محیط و یا زمان طولانی حمل ونقل قرار می گیرند همچنان یک موضوع بحث برانگیز است. در این مطالعه، کندگیرکننده به عنوان یک تابعی از دما و زمان برای بهبود ماندگاری کارایی در مخلوطهای بتن خودتراکم مورد بررسی قرار گرفت. دمای مخلوط های بتن خودتراکم با توجه به شرایط محیطی فصلهای مختلف انتخاب شده است. ازاینجهت برای انجام آزمایشهای کارایی و رئولوژی، ساخت نمونه ها در فصلهای مختلف سال به انجام رسید. بر اساس نتایج به دست آمده از تنش جاری و ویسکوزیته پلاستیک حاصل از دستگاه رئومتر در طول زمان ۶۰ دقیقه، کندگیرکننده ها در دمای معمول و پایین میتوانند سبب بهبود رئولوژی شود. در زمان استفاده از کندگیرکننده، باید از بالا رفتن دمای بتن جلوگیری کرد و در غیر این صورت باید از زمان بتنریزی کاست، زیرا دمای بالا و افزایش زمان حمل ونقل سبب افزایش تنش جاری میشود.

Keywords:

دما , زمان , تنش جاری , ویسکوزیته پلاستیک , کندگیرکننده