مقایسه ویژگیهای کالبدی بادگیرهای بندر لنگه و روستای خور (مقایسه تطبیقی)

معماری با اقلیم در طول تاریخ درگیر چالشی تمام ناشدنی بوده است. هنر معماری ما، ثمره غلبه بر این چالش هزاران ساله ا ست. ان سان از محیط پیرامون خود نا آگاهانه و آگاهانه تاثیر میپذیرد. هنر ساخت بادگیرها تو سط گذ شتگان ما به عنوان سامانه های سرمایشی از درک این تاثیرات سرچشمه گرفته ا ست. بادگیر برای بهره گیری از بادهای وزنده در فرایند تبرید یک فناوری معماری سنتی ا ست که میتواند جوابگوی نیازهای آینده و امروز ما در ا ستفاده از انرژی پاک باد با شد و در ایجاد محیطی پایدار سهمی اساسی ایجاد کند. هدف این مقاله شناخت بادگیرها و مقایسه تطبیقی دو نمونه بادگیر در اقلیم گرم و مرطوب و اقلیم گرم و خشک با ریخت شناسی های مختلف میبا شد. روش تحقیق در این مقاله علی- تطبیقی بوده و روش جمع آوری اطلاعات از طریق مطالعه منابع کتابخانه ای است. این تحقیق قدمی، هرچند کوچک در جهت مقایسه اقلیم بادگیرهای این دو ناحیه با مد نظر قرار دادن معماری سنتی ایران است. این پژوهش در جهت اثبات حداکثری تاثیر اقلیم در ریخت شناسی بادگیرها تدوین گردیده است و اقلیم را به عنوان یک عنصر اساسی در معماری سنتی ایرانی حائز اهمیت میداند.

Keywords:

بادگیر , بادگیر سنتی , بندر لنگه , روستای خور , اقلیم , گونه شناسی بادگیر , ریخت شناسی بادگیر , عملکرد بادگیر , معماری بومی , معماری , معماری سنتی , مقایسه تطبیقی