بررسی عوامل تاثیرگذار بر انطباق پذیری فرهنگی با محیط تاریخی در طراحی سرای هنرهای بومی

باورها، نظام های فکری، و تمامی شیوه های کردار که جامعه بدان سازمان می بخشد، فرهنگ نامیده می شود. مردمی که جایگاه خود را در قالب های هویتی شناسایی نکنند، فرهنگشان نیز به رکود منجر می شود؛ از این رو یکی از موثرترین راهکارهای اجتماعی جهت بقاء هویت آدمیان، حفظ فرهنگ بومی می باشد و در این میان هنرهای بومی که از مواریث فرهنگی هر منطقه می باشد و ریشه در هویت بومی آن دیار داشته، راهی مطمئن برای زنده نگهداشتن آداب و سنن هر ملت می باشد. ایجاد ارتباط بین هویت نسل امروز و گذشته از طریق ساختارهای فرهنگی و انطباق آن با زمان حال و تعامل با دنیای امروز حائز اهمیت می باشد؛ از آنجا که فرهنگ و هنر در هیچ عصری جدا از زندگی نبوده، پس دستیابی به رابطه ای نزدیک بین مردم با فرهنگ ها و ارزش های بومی خود از طریق محیط های تاریخی با احترام به هویت زمینه ی تاریخی که سبب ارتقاء و احیاء محیط تاریخی خواهد گشت، مدنظر می باشد. در این پژوهش برای به دست آوردن مطالب از روش اسنادی، توصیفی-تحلیلی استفاده شده است و همچنین شیوه ی به دست آوردن مطالب و روش تحقیق به صورت کمی می باشد و طریق جمع آوری داده ها از طریق مطالعه ی کتابخانه ای صورت گرفته است. پس از بررسی عوامل و عناصر گوناگون، مشاهده شده است که عوامل هویت ساز فرهنگ بومی که همانا هنر بومی می باشد بر انطباق پذیری فرهنگی با یک محیط تاریخی به کمک احیاء ارزش های نهفته در آن محیط از طریق طراحی سرای هنرهای بومی، تاثیر گذاشته و موجب ارتقاء انطباق پذیری می گردد.

Keywords:

سرای هنر , فرهنگ , هنر بومی , انطباق پذیری فرهنگی , محیط تاریخی