تعیین مسیر بهینه دوچرخه سواری با استفاده از پرسشنامه و رویکرد برنامه ریزی شهری (مطالعه موردی قزوین)

امروزه حمل و نقل موتوری بخش عمده ای از زندگی در شهرها را تشکیل می دهد، در صورتی که به دلیل کم توجهی مسئولین ، حمل ونقل غیرموتوری درصد ناچیزی را به خود اختصاص داده است. یکی از عواملتاثیرگذار برای تشویق شهروندان جهت استفاده از دوچرخه، انتخاب صحیح مسیرهای مناسب می باشد، که مهم ترین عامل در احداث مسیر های دوچرخه، هدف گذاری صحیح و انتخاب اولویت های استفاده کننده از این طرح است. با توجه به اینکه در شهر قزوین تعداد مسیرهای دوچرخه محدود می باشد ضرورت توجه به این امر بدیهی به نظر می رسد. لذا این پژوهش سعی دارد به این مساله بپردازد که چه معیارهایی برای تعیین مسیر بهینه دوچرخه سواری می بایست لحاظ گردد و کدام معیار از اولویت بالاتری برای انجام این کار برخوردار است. تا بر همین اساس مسیر بهینه دوچرخه سواری در شهر قزوین انتخاب گردد به همین جهت در این پژوهش با استفاده از پرسشنامه (دوچرخه سواران)، طرح جامع حمل و نقل و ترافیک و نظر کارشناسان مرتبط با این حوزه به ارزیابی احداث مسیرهای جدید پرداخته است و با استفاده از روش TOPSIS گزینه های مختلف را مورد تحلیل قرار می دهد و در نهایت این پژوهش به ۳ اولویت احداث مسیر دوچرخه در شهر قزوین با در نظرگرفتن هر سه معیار دست می یابد.

Keywords:

حمل و نقل پایدار , مسیر دوچرخه , TOPSIS