مقایسه و ارزیابی روش های جدید مدیریت تقاضای سفر در محدوده مرکزی شهر تهران مطالعه موردی طرح کنترل آلودگی هوا

شهر تهران در طی سال های اخیر با افزایش چشمگیر حجم خودرو و ترافیک سنگین در معابر روبرو شده که این مسئله خود باعث به وجود آمدن مشکلات زیادی از جمله افزایش زمان تاخیر وارد شده به وسایل نقلیه، افزایش آلودگی هوا و افزایش مصرف سوخت شده است. یکی از مهمترین راهکارهای مقابله با این مشکلات مدیریت سفرها با اجرای طرح های محدودیت تردد خودرو و کاهش مطلوبیت استفاده از خودروهای شخصی است. از جمله طرح های محدودیت تردد خودرو در تهران طرح کنترل آلودگی هوا می باشد که در تیرماه ۱۳۹۸ با هدف کاهش میزان آلایندگی خودروها اجرا گردید. هدف این پژوهش، بررسی تاثیر اجرای طرح کنترل آلودگی هوا در محدوده های مختلف شهر تهران می باشد. برای این منظور با استفاده از دادهای نرم افزارهای مسیریاب، بلیط الکترونیک و همچنین سنسورهای آلودگی هوا، مقایسه ای بین شرایط ترافیکی شبکه معابر شهر، قبل و بعد از اجرای این طرح در سه ماه تابستان صورت گرفته است. شاخص های ترافیکی مورد استفاده در این پژوهش شامل طول معابر شریانی با سطح سرویس E و F، میانگین سرعت در معابر شریانی، تعداد مسافرین مترو وکیفیت هوا می باشد. نتایج این مقایسه نشان داده است که اجرای طرح کنترل آلودگی هوا، تاثیر مثبتی در وضعیت ترافیکی و میزان آلودگی هوا در محدوده های مختلف شهر تهران داشته است.

Keywords:

آلودگی هوا , مدیریت ترافیک , کنترل آلودگی , سطح سرویس , سرعت متوسط