رابطه پیاده رو های زیر زمینی با توسعه پایدار شهری

رشد فزاینده جمعیت در شهرها پیامدهای ناگوار اجتماعی – اقتصادی ،زیست حیطی و کالبدی برشهرها به وجود آورده است بنابراین شهرها باید مکان های شهری را برای زندگی فراهم کنند یکی از این مکان ها، خلق فضاهای پیاده رو است سیستم های عابر پیاده زیر زمینی (UPS) یک دیگر از پدیده های است که در مرکز شهرهای بزرگ ایجاد می شود که شرایطی از قبیل پیاده روی امن، آسان و به صرفه را برای عابران پیاده فراهم کنند. برخلاف عملکرد قابل ملاحظه ای این سیستم ها در جهان، این سیستم ها توسط مسئولان شهری به طور کامل مورد استفاده قرار نگرفته اند. در حالی که بهره گیری از این نوع سیستم ها باعث توسعه پایدار شهری از قییل رشد اقتصادی، حفت محیط زیست، عدالت اجتماعی در جامعه می شود. این مقاله اثرات و چالش های توسعه ی این سیستم ها را به منظور توسعه پایدار شهری بیان می کند که شامل تحلیل جامع از ارتباط بین (UPS) و توسعه شهری براساس مفهوم برنامه ریزی شهری شامل شهر متراکم، شهر انعطاف پذیر، پویایی سیستم های حمل و نقل، جا به جایی شهروندان و نوسازی شهری و چالش های زمان حاضر از قبیل اقتصادی پویا، مدیریت منابع زیرزمینی تجدیدناپذر، پایداری اجتماعی و انسانی است. در این مقاله چرایی توسعه (UPS) فرصتی برای توسعه اقتصادی پویا،حفظ محیط زیست، عدالت اجتماعی و چگونگی موثر بودن این سیستم ها در توسعه ی پایداری شهری و چالش های پیش رو این سیستم ها در شهرها بیان می شود.

Keywords:

سیستم های عابرپیاده زیرزمینی , توسعه شهر پایدار , شهر انعطاف پذیر , شهر متراکم