ارتباط بین فساد، نابرابری درآمد و فقر در ایران

یکی از چالش های بزرگ کشور که در سال هایاخیر به صورت چشمگیری افزایش داشته است و تعداد جرایم آشکار شده ی ناشی از فساد است. شواهدی وجوددارد که با افزایش فساد آشکار شده، قر و توزیع ناعادلانه درآمد افزایش چشمیگری داشته است با توجه به اثر دو سویه ی تاثیر فساد بر درآمد و فقر، ضرورت یک تحقیق که بتواند بین فقر، فساد و توزیع درآمد انجام شود وجود داردو براین اساس یکی از سوالاتی که ممکن است مطرح شود این است که آیا بین فساد و شاخص های توزیع درآمد و فقر در کشور رابطه وجود دارد؟ هدف اصلی در این تحقیق، بررسی ارتباط بین فساد، توزیع درآمد و فقر در ایران در دوره ۱۳۶۳-۱۳۹۵ است.با استفاده از شاخص های درامد سرانه، فقر نسبی، شاخص اتکینسون، شاخص ضریب جینی، پرونده های مختومه در دادگاه های عمومی وشاخص کنترل فساد، از طریق ازمون علیت تودا و یاماموتو و ازمون همجمعی خود توضیح برداری VECM ارتباط بین فساد، نابرابری و فقر مورد بررسی قرار گرفت. نتایج مدل برآوردی نشان داد که با افزایش یک درصدی توزیع نابرابری درآمد، تعداد پرونده های فساد ۳ برابر افزایش می یابد. به عبارت دیگر نابرابری توزیع درآمد اثر مثبت و معناداری بر فساد دارد و فساد تاثیر منفی بر توزیع عادلانه درآمد داشته است. همچنین علیت دو طرفه ی خط فقر و کنترل فساد تایید شده است. به این معنی که افزایش فقر، تاثیر معناداری بر افزایش فساد دارد وبرعکس، رابطه منفی بین فساد و درآمد سرانه، از دیگر نتایج این تحقیق است.

Keywords:

فساد , توزیع ناعادلانه درآمد , فقر نسبی , ضریب جینی , اتکینسون