مداخله براساس دعوت در ناآرامی های داخلی از منظر حقوق بین الملل با تاکید بر قضیه بحرین

مداخله براساس دعوت، همواره با اغراض سیاسی در راستای تامین منافع دولت مداخله گر همراه بوده است. جامعه بین المللی نه تنها در دوره جنگ سرد، بلکه پس از خاتمه آن نیز بارها شاهد این گونه مداخله ها بوده است. هرچند حقوق بین الملل در مورد این نوع مداخله قواعد خاص و صریحی ندارد، اما می توان معیارهایی را برای ارزیابی مشروعیت آنها در این حقوق یافت. مداخله عربستان سعودی و امارات متحده عربی در بحرین با سکوت شورای امنیت و برخورد منفعلانه آن مواجه شد. این مقاله ضمن بررسی معیارهای ارزیابی مشروعیت مداخله براساس دعوت، به بررسی قانونی بودن مداخله در بحرین، هم براساس آن معیارها و هم براساس دکترین مسئولیت حمایت می پردازد.

Keywords:

مداخله براساس دعوت , ناآرامی های داخلی , مسئولیت حمایت , کنترل موثر , مشروعیت دموکراتیک