بررسی رابط ابعاد سرمایه اجتماعی و مشارکت در ورزش های عمومی

هدف از تحقیق حاضر تعیین رابطه ابعاد سرمایه اجتماعی و مشارکت در ورز های عمومی در جوانان ۲۹-۱۵ سال شهر تهران بود. حجم نمونه با استفاده از فرمول کوکران ۳۸۴ نفر محاسبه و نمونه گیری به روش تصادفی خوشه ای انجام شد. تحقیق حاضر توصیفی و از نوع همبستگ بود. ابزارجمع آوری اطلاعات، بخش سوم پرسشنامه جامع فعالیت جسمانی سازمان بهداشت جهانی و پرسش نامه شش بعدی گروترت بود. هر دو ابزار به روش سه مرحله ای ترجمه شدند. روایی صوری و محتوایی آنها توسط گروهی از متخصصین حوزه علوم اجتماعی و مدیریت ورزشی بررسی و تائید شد. برای محاسبه پایایی از روش آلفای کرونباخ استفاده شد که اینمقدار برای سرمایه اجتماعی ۰/۸۴ و برای مشارکت ورزشی ۰/۷۸۲ بود. به منظور تجزیه و تحلیل داده های تحقیق از آمار توصیفی (میانگین، فراوانی، درصد، انحراف معیار) و آمار استنباطی (آزمون k-s، همبستگی اسپیرمن و پیرسون و رگرسیون تک متغیره) استفاده گردید. بر اساس یفته های تحقیق بینمشارکت در ورزش با عضویت در گروه ها و شبکه ها، اعتمادو اتحاد، فعالیت های اشتراکی و همکاری، وابستگی و پیوستگی اجتماعی، توانمندسازی و شرکت در فعالیت های سیاسی ارتباط معنی دار و مثبتی مشاهده شد. اما متغیر مشارکت در روزش های تفریحی با میزان اطلاعات و ارتباطات رابطه معنی داری را نشان نداد. نتایج رگرسیون نشان داد که مشارکت در ورزش های تفریحی پیش بین معنی داری برای سرمایه اجتماعی است. با فراهم ساختن و تدارک سرمایه اجتماعی از طریق اطلاع رسانی و آگاهی سازی به منظور افزایش اعتماد و اتحاد، آموزش جامعه پذیری مشارکت، همبستگی های اجتماعی در بین جوانان، حمایت از کانون های فرهنگی،برگزاری مسابقات ورزشی با هدف شادی بخشی، تامین امنیت جوانان به منظر حضور داوطلبانه در نهادها، ارتقای گروه های محلی، زمینه سازی، ایجاد و تقویت نهادهای اجتماعی از روش های افزایش سرمایه اجتماعی است.

Keywords:

سرمایه اجتماعی , مشارکت , ورزش های تفریحی , جوانان