توسعه و پیشرفت فرهنگی - اجتماعی از دیدگاه فروغ فرخزاد

در ادبیات گذار به پیشرفت و برخورد با مسائل و واقعیتهای اجتماعی و توسعه فرهنگی جامعه، یکی از اساسی ترین دغدغه های نویسندگان و روشنفکران بوده است. فروغ به عنوان نویسنده روشنفکر ادبیات معاصر ایران؛ از این امر مستثنی نیست، او بر اساس دیدگاه انسان گرایانه خود به کنش تاریخی بشر، انتقاد دارد. روش شناسی او مستقیم، طبیعت گرایانه در فرایند پویشی، حرکتی و دیالکتیکی است، او حسی را که از مشاهدات خود پیدا می کند؛ به سادگی انتقال می دهد. بر جامعه اسطوره باور و خیال باف پدر سالاری میشورد و با چشم اندازی زیبایی شناسانه ناکارآمدی اسطوره و پدرسالاری را نشان می دهد. اشعار او امید به زندگی این جهانی و حرکت به سوی توسعه و پیشرفت را در کلام جاری میسازد. انسانیت و پیشرفت را با هنرمندی و هوشمندی بازنمایی میکند و برای توسعه و پیشرفت اجتماع بشری، فضای مردمحوری و پدرسالاری را نفی می کند و همگان را هم ارزش و برابر در پیشبرد فرهنگ و جامعه اصیل ایرانی، سهیم می داند. روش و نوع نگاه فروغ برای پیشرفت جامعه، مدرن، ریزبینانه، پویشی و دیالکتیکی است، لذا کهنه گرایی و سنت را درهم مینوردد و تازه جویی و آینده نگری را رواج میدهد و نگرشش در این زمینه کاملا کنش پژوهانه است. این پژوهش با روش توصیفی - تحلیلی به بررسی دیدگاه این نویسنده نوگرا، در زمینه توسعه وپیشرفت فرهنگی-اجت

Keywords:

توسعه , اجتماع , فرهنگ , فروغ فرخزاد