بررسی ارتباط بین میزان یادگیری و خلاقیت سازمانی کارکنان شرکت بیمه تامین اجتماعی استان تهران

همه سازمانها برای رشد و بقاء نیازمند اندیشه های نو و نظرات بدیع و تازه می باشند . افکار و نظرات جدید همچون روحی درکالبد سازمان دمیده می شود وآن را از نیستی و فنا نجات می دهد . در عصر ما برای بقاء و حتی حفظ وضع موجود باید جریان تازه ای را در سازمان تداوم بخشید .و از رکود و نابودی آن جلوگیری کرد و باید از افرادی خلاق در سازمان استفاده نمود .همچنین اغلب در هر محیط فرض میشود که افراد پیش از آنکه به شغلی گمارده شوند، لازم است آموزش بینند و یا در حین انجام وظائف شغلی، در دوره های آموزشی شرکت جویند .یادگیری یک فرایند مادام العمر است که تمامی کارکنان باید آن را به آغوش باز بپذیرند .در سازمانها، برای مشارکت افراد و یا کارکنان به صورت جمعی در بهبود و موفقیت سازمان، تمایل زیادی به مفهوم سازمان یادگیرنده به وجود آمده است .لذا در این تحقیق به شناسایی خلاقیت و بادگیری سازمانی کارکنان شرکت بیمه تامین اجتماعی استان تهران پرداخته، روش نمونه گیری جامعه اماری جدول جرسی مورگان بوده و ۱۰۴ نفر به صورت طبقه ای انتخاب شدند. مدل مفهومی را ارائه می گردیده است . ابزار تحقیق پرسشنامه است که روایی ان توسط خبرگان و پایایی ان با ضریب الفای کرونباخ مورد تائید قرار گرفته است. برای ازمون فرضیه ها از ضریب اسپیرمن استفاده شده است و کلیه فرضیه ها مورد تائید قرار گرفتند.

Keywords:

یادگیری سازمانی , خلاقیت سازمانی , تامین اجتماعی استان تهران