انتخاب سرعت بهینه راه آهن سریع السیر تهران-قم-اصفهان

پروژه راه آهن سریع السیر تهران-قم-اصفهان از ابتدا تا کنون با چالش های فنی و قراردادی متعددی رو به رو بوده است. تازه بودن تکنولوژی راه آهن سریع السیر در ایران، چالش های فنی و مهندسی در بحث زیرساخت ها، هزینه بالایی اجرا، تامین ناوگان و مشکلات متعدد مالی به دلیل عدم وجود توافق منضبط طرفین و همچنین تحریم های متعدد علیه ایران، همگی باعث به وجود آمدن یک سد بزرگ در برابر پیشرفت این پروژه شده است . انتخاب سرعت به عنوان یکی از پارامتر های اساسی در پروسه طراحی هر مسیر راه آهن یکی از چالش برانگیزترین موضوعات می باشد که در پروژه راه آهن سریع السیر تهران-قم- اصفهان نیز نمود پیدا کرده است. انتخاب سرعت بهره برداری ۲۵۰ و یا ۳۰۰ کیلومتر برساعت موضوعی ست که در این مجموعه در ۴ بخش طرح و نتیجه گیری شده است. در بخش اول مقایسه ای بین چهار دسته خطوط کشورهای مطرح در زمینه ی قطارهای سریع السیر تحت عنوان خطوط موجود، خطوط در دست ساخت، خطوط در دست طراحی و برنامه های بلند مدت خطوط ارائه شده است. در بخش دوم با توجه به آخرین توافقات با طرف چینی هزینه سرمایه گذاری خط با سرعت ۳۰۰ کیلومتر برساعت با روسازی بتنی و خط با سرعت ۲۵۰ کیلومتر بر ساعت با روسازی باالستی مقایسه شده اند. در بخش ۳ مقایسه ای بین هزینه های بهره برداری و نگهداری دو گزینه صورت گرفته است. اهمیت این مقایسه در این است که اگر گزینه ها در یک دوره ۲۰ ساله توجیه اقتصادی پیدا کنند، امکان ورود سرمایه گذار به پروژه پیش می آید. در بخش ۴ با توجه به شبیه سازی تئوریک قطار، زمان سیر بدون توقف و با توقف در فرودگاه امام و جمکران محاسبه و گراف حرکت ترسیم شده است. در انتهای هر بخش نیز با استفاده از داده ها و قضاوت مهندسی، راه حل پیشنهادی ارائه شده است.

Keywords:

راه آهن سریع السیر , بهینه سازی , سرعت , قطار , تکنولوژی نوین